ارزش ذاتی سهم چیست؟
ارزش ذاتی یک سهم، اشاره به همان ارزش واقعی سهم دارد که از طریق تجزیه و تحلیل مالی یک شرکت به دست می آید. عموما ارزش ذاتی با ارزش روز یا واقعی سهام متفاوت است، ولی ارزش ذاتی چیست؟ در بلندمدت قیمت سهام به سمت ارزش ذاتی خود حرکت می کند. در نظر داشته باشید که شناسایی ارزش ذاتی یک شرکت و خرید سهام به قیمتی پایین تر از ارزش ذاتی آن، یکی از روش های افزایش سود سرمایه گذاری در بورس است.
هر اندازه که میزان ارزش ذاتی یک سهم از ارزش بازاری آن بیشتر باشد، تمایل سرمایه گذاران به خرید آن سهم را افزایش می دهد و حالت عکس این موضوع نیز رخ می دهد، به طوری که هر اندازه قیمت سهام یک شرکت در بازار از ارزش ذاتی آن بیشتر شود، خریداران تمایل کمتری به سرمایه گذاری دارند و در طرف مقابل، سهامداران تمایل دارند که سهام خود را به فروش رسانند.
ارزش ذاتی یک سهم
ارزش ذاتی یک سهم، پیش بینی قیمتی است که سهم مورد نظر در آینده نزدیک کسب می نماید. در نظر داشته باشید که ارزش ذاتی سهم با قیمت فعلی هر واحد از آن کاملاً متفاوت بوده و در واقع آن میزان ارزش و اعتباری است که پیش بینی می شود سهم در آینده، به دست آورد. در چنین شرایطی اگر ارزش ذاتی یک سهم بالا باشد، یعنی اگر پیش بینی شود که در آینده نزدیک، قیمت سهم در بازار بیش تر از قیمت فعلی آن خواهد شد، سرمایه گذاران برای خرید آن اقدام می کنند، زیرا می دانند در شرایط فعلی و با خرید ارزان تر آن سهم خواهند توانست در آینده و با ارزشمند شدن سهم، از فروش به موقع آن سود مناسبی کسب کنند.
به ارزش ذاتی چیست؟ عنوان مثال، تصور نمایید که ارزش یک واحد از سهم مورد نظر شما در بازار برابر با ۱۰۰ تومان باشد و قصد دارید روی این سهم سرمایه گذاری نمایید. شما بایستی پیش از اقدام به سرمایه گذاری بر روی سهم، ارزش ذاتی آن را در بازار تعیین و بررسی نمایید. با بررسی ها و مطالعات صورت گرفته، مشخص می شود که سهم مورد نظر، دارای ارزش ذاتی برابر با ۲۰۰ تومان بوده و همچنین پیش بینی می شود که این سهم در آینده، ارزش خود را به ۲۰۰ تومان برساند و بدین گونه مشخص می شود که ارزش ذاتی این سهم، بیش تر از قیمت فعلی آن سهم در بازار است. بنابراین به دلیل بالاتر بودن ارزش ذاتی، نسبت به قیمت سهم در بازار و از آن جایی که احتمال کسب سود وجود دارد، می توانید اقدام به خرید سهم در قیمت ۱۰۰ تومان نمایید. در صورتی که با بررسی های انجام شده چنین نتیجه گیری شود که ارزش ذاتی سهم مورد نظر شما، ۸۵ تومان است که در واقع، ارزش ذاتی سهم کمتر از قیمت فعلی ۱۰۰ تومان آن در بازار است، بهتر است که برای خرید سهم مزبور اقدام نکنید.
چگونگی شناسایی ارزش ذاتی یک سهم
برای شناسایی ارزش ذاتی یک شرکت، روش های مختلفی وجود دارد. سه روش اصلی برای تعیین ارزش دارایی های یک شرکت شامل، رویکرد ترازنامه ای، رویکرد نسبی و رویکرد تنزیلی است و کاربرد هر یک از این روش های معرفی شده با توجه به هدف ارزش گذاری، ماهیت فعالیت شرکت و ارزش گذاری آن است. در ادامه به توضیح دقیق تر هر یک از آنها خواهیم پرداخت.
رویکرد ترازنامه ای
در رویکرد ترازنامه ای ارزش خالص دارایی یک شرکت سرمایه گذاری، محاسبه می شود که معیاری برای مشخص کردن ارزش دارایی های یک شرکت است که در آن ذخیره کاهش ارزش دارایی ها، سود محقق شده بعد از تاریخ ترازنامه، ارزش افزوده پرتفوی غیر بورسی، ارزش افزوده پرتفوی بورسی و حقوق صاحبان سهام به هم اضافه و بر تعداد سهام شرکت، تقسیم می شوند.
موضوع مهم این است که در این روش، تنها ترازنامه اهمیت داشته و نیازی به صورت سود و زیان شرکت نداریم. در واقع باید حتما ارزش دارایی های شرکت را به طور دقیق بررسی و محاسبه نماییم.
رویکرد نسبی
رویکرد نسبی معمولا برای شرکت هایی که از ثبات و پایداری بیشتری برخوردارند مانند انواع شرکت های تولیدی نیز کارایی دارد. در رویکرد نسبی، ارزش ذاتی را بر‌اساس ارزیابی شرکت های مشابه انجام می دهند و یکی از بهترین روش های آن، استفاده از نسبت P/E است.
برای ارزش گذاری در این روش، نیاز است که چند شرکت با حوزه فعالیتی مشابه از نظر نرخ رشد و ریسک مورد بررسی قرار گیرند. چنانچه نسبت P/E شرکتی در مقایسه با P/E میانگین شرکت های مشابه آن صنعت پایین تر باشد، به این معناست که سهام آن شرکت زیر قیمت و کمتر از ارزش واقعی معامله می شود و جای رشد دارد. هرچند که P/E تنها گزینه موجود برای مقایسه در رویکرد نسبی نیست، اما به صورت کلی در شرکت هایی که از ثبات عملکردی برخوردارند، کارایی بالایی دارد.
رویکرد تنزیلی
در رویکرد تنزیلی، جریان های نقد آتی شرکت، با توجه به یک نرخ مشخص، تنزیل شده و ارزش شرکت در مقطع کنونی محاسبه می شود.
از آنجایی که ارزش ذاتی یک شرکت در رویکرد تنزیلی بر‌اساس جریان های نقدی آتی آن شرکت محاسبه می شود و به همین دلیل در بین روش های ارزش گذاری، این رویکرد را دقیق ترین و بهترین روش ارزیابی می دانند. یکی از مدل‌های رایج برای ارزشیابی سهام یک شرکت در رویکرد تنزیلی، مدل گوردون است که این مدل، ارزش ذاتی سهام را بر مبنای ارزش فعلی سود تقسیمی پیش بینی شده با نرخ ثابت، محاسبه می کند. در این روش، ارزش ارزش ذاتی چیست؟ سهام تابعی از سودهای تقسیمی مورد انتظار در دوره آتی، هزینه حقوق صاحبان سهام و رشد مورد انتظار در سودهای تقسیمی در نظر گرفته می شود.
ارزش ذاتی سهام چیست؟
مفهوم ارزش برای سرمایه‌گذاران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بدیهی است هدف گروه‌های مختلف سرمایه‌گذار همواره حداکثر کردن ارزش است و مدیران به‌عنوان نمایندگان سرمایه‌گذاران که به امور سیاست‌گذاری و عملیاتی شرکت‌ها مشغول هستند، موظف‌اند ثروت سرمایه‌گذاران را به حداکثر برسانند، بااین‌حال ارزش مفهومی انتزاعی دارد و محاسبه آن از عینیت بالایی برخوردار نیست. به همین جهت روش‌های مختلف ارزشیابی در حال توسعه است و محققین پیوسته در تلاش‌اند تا روش‌های کامل‌تر و دقیق‌تری را برای این منظور ابداع و پیشنهاد نمایند. انواع مختلفی از ارزش اعم از ارزش منصفانه، دفتری، اسقاط، جایگزینی، اقتصادی و … وجود دارد که در این مطلب به ارزش ذاتی سهام خواهیم پرداخت.
ارزش ذاتی سهام
ارزش ذاتی سهام یا ارزش بنیادی (Intrinsic value) مفهومی است که تجزیه و تحلیل‌کنندگان مالی برای برآورد ارزش سهام، با توجه به تمام عوامل، خصوصیات و شرایط فعالیت‌های تجاری یا سرمایه‌گذاری، آن را همواره مورد استفاده قرار می‌دهند. ارزش ذاتی سهام یک سرمایه‌گذاری مانند اوراق بهادار بر اساس دو عامل قدرت سودآوری و کیفیت کسب سود تعیین می‌شود. قدرت سودآوری بر اساس قابلیت‌های واحد اقتصادی برای افزایش یا ثبات سودآوری (تکرارپذیری در سال‌های آینده) قابل‌اندازه‌گیری است. کیفیت کسب سود بر اساس عواملی مانند مشتری‌مداری، کسب رضایت مشتری، کسب رضایت کارکنان، ریسک نسبی، رقابت و ثبات پیش‌بینی‌های سودآوری ارزیابی می‌شود. درواقع ارزش ذاتی سهام، ارزش واقعی شرکت یا دارایی بر اساس لحاظ تمامی ابعاد کسب‌وکاری ازجمله صورت‌های مالی، پتانسیل رشد شرکت و لحاظ دارایی‌های مشهود و نامشهود می‌باشد. به‌واقع ارزش فعلی (present value) جریانات نقدی که سهام یک شرکت در آینده برای سرمایه‌گذاران پدید می‌آورد، گویا و تعیین‌کننده ارزش ذاتی سهام سهام است. لذا در پیدا کردن ارزش ذاتی سهام، پیش‌بینی صورت‌های مالی در سال‌های آینده از اهمیت بالایی برخوردار است.
ارزش بازاری در مقایسه با ارزش ذاتی سهام
ارزش ذاتی سهام لزوماً مساوی با ارزش بازار نیست و به همین دلیل سرمایه‌گذاران بنیادی با استفاده از تفاوت در قیمت ذاتی و قیمت بازار اقدام به خرید یا فروش دارایی یا سهام می‌نمایند. بدین‌صورت که اگر سهامی کمتر از ارزش ذاتی سهام خود در حال معامله باشد، درواقع ارزش بازاری کمتری از ارزش ذاتی سهام داشته و فعالان بازار در این حالت اقدام به خرید می‌کنند، اصطلاحاً به سهامی که کمتر از ارزش ذاتی سهام خود در حال معامله باشد undervalue می‌گویند و اگر سهامی بالاتر از ارزش ذاتی سهام خود در حال معامله باشد، اقدام به فروش می‌کنند که به چنین سهامی نیز اصطلاحاً overvalue می‌گویند. لذا برای سرمایه‌گذاران در بازار سهام، تعیین اینکه سهام بالاتر و یا کمتر از ارزش ذاتی سهام خود قیمت‌گذاری شده است، از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین به اختلاف بین ارزش ذاتی سهام و قیمت بازار، حباب گفته می‌شود. این حباب می‌تواند مثبت و یا منفی باشد. درواقع اگر سهمی قیمت بازاری بیشتر از ارزش ذاتی سهام خود داشته باشد حباب مثبت داشته و بایستی فروخته شود درواقع چنین سهمی به‌اندازه اختلاف بین ارزش ذاتی سهام و ارزش بازاری خود گران‌تر قیمت‌گذاری شده است و اگر سهمی قیمت بازاری کمتری از ارزش ذاتی سهام خود داشته باشد، حباب منفی داشته و بایستی خریداری شود به بیان دیگر چنین سهمی به‌اندازه‌ی اختلاف بین ارزش بازاری و ارزش ذاتی سهام خود ارزان‌تر قیمت‌گذاری شده است.
مفاهیم متفاوت ارزش، قیمت و بهای تمام‌شده
مفهوم «ارزش» با مفهوم قیمت و بهای تمام‌شده متفاوت است. قیمت، مبلغ واقعی صرف شده برای تحصیل دارایی است، تعریف دیگر قیمت را می‌توان رقم توافق شده برای معامله در بازار، دانست. بهای تمام‌شده نوعاً ارزش پولی عوامل تولید از قبیل کار، سرمایه و مدیریت است که برای خلق یک دارایی ضروری است. عبارت «او برای خانه اضافه پرداخته است» بر این دلالت دارد که بین قیمتی که فردی برای خانه پرداخت کرده و ارزشی که فرد دیگری برای آن تعیین کرده است تفاوت وجود دارد. ارزش، قیمت و بهای تمام‌شده مفاهیمی جداگانه‌اند و به‌ندرت دارای مبالغ پولی برابر هم می‌شوند.
رویکردهای ارزش گذاری
جهت ارزشگذاری شرکت‌ها و دارایی‌ها، می‌توان یکی از چهار دسته روش‌های زیر را بکار برد:
- روش‌های ارزشگذاری بر مبنای دارایی‌ها که در جایی به کار می‌رود که قصد داریم، دارایی‌های مورد تملک شرکت را از حیث ارزش فعلی ارزیابی کنیم.
- روش‌های ارزشگذاری تنزیل جریان نقدی که جریان‌های نقدی جهت رسیدن به ارزش سهام یا شرکت تنزیل می‌شوند. درواقع در این روش انواع مختلف جریان نقدی (به‌تناسب نیاز) با نرخی که نرخ تنزیل نامیده می‌شود به امروز تنزیل می‌شوند. لذا این روش به تخمین جریانات نقدی در سال‌های آینده و در نظر گرفتن مفروضات اساسی در رابطه با شرکت نیازمند خواهد بود.
- روش‌های ارزشگذاری نسبی که مبنای ارزشگذاری در این دسته روش، انواع مختلف ضرایب می‌باشند. P/E (قیمت به سود )، P/B (قیمت به ارزش دفتری)، P/S (قیمت به فروش)،P/D (قیمت به سود تقسیمی)، EV/S (ارزش شرکت به فروش) و… ازجمله این نسبت‌ها یا ضرایب هستند.
- روش‌های قیمت‌گذاری حق اختیار که در این روش‌ها از ارزشگذاری مطالبات احتمالی استفاده می‌شود.
در به‌کارگیری هریک از روش‌های بالا در نظر گرفتن اصول بنیادی زیر در ارزشگذاری حائز اهمیت است، درواقع برای اینکه مدل ارزشیابی از دیدگاه مفروضات، تعاریف و روابط، قابل‌اتکا و سازگار باشد، باید اصول زیر در آن رعایت شده باشد:
اصل سازگاری
بدین معنی که متغیرهای به‌کار رفته در فرمول‌ها با یکدیگر سازگار باشند. به‌عنوان مثال، چنانچه جریان نقد استفاده‌شده برای ارزشیابی، جریان نقد آزاد شرکت است، باید نرخ تنزیل نیز نرخ تنزیل کل جریان‌های نقد یا همان شرکت باشد. یا به‌عنوان مثالی دیگر، نرخ رشد استفاده‌شده باید نرخ رشد سود شرکت باشد. این اصل باید در خصوص مدل‌های تخمین ارزش پایانی (terminal value) و دوره پیش‌بینی نیز رعایت شود.
اصل انتظاری بودن نرخ‌ها
نرخ‌های استفاده‌شده برای بازده سهامداران، بدهی‌ها، رشد و بازده سرمایه‌گذاری‌ها همگی باید انتظاری باشند و نه تاریخی، زیرا پول پرداختی برای خرید شرکت بابت جریان‌های نقدی آتی و نه تاریخی است. دلیل محاسبه نرخ‌های تاریخی، استفاده از آنها به‌عنوان معیاری برای تخمین و پیش‌بینی نرخ‌های آتی است. (در این رابطه موضوع مهمی وجود دارد و آن این است که در بازارهای مالی، سرمایه‌گذاران آینده را می‌خرند، درواقع چشم‌انداز یک سرمایه‌گذار رو به‌سوی آینده است و لذا این موضوع باید در محاسبات کمی ارزش نیز به‌نوعی منعکس شود.)
اصل تفکیک اقلام غیرعملیاتی
به‌منظور امکان اندازه‌گیری صحیح عملکرد شرکت و سازگار بودن اقلام و متغیرهای استفاده‌شده، اقلام عملیاتی از غیرعملیاتی تفکیک و هرکدام به‌صورت مستقل ارزشیابی می‌شوند.
اصل اهمیت
در ارزشیابی نیازی به انجام محاسبات دقیق و پیچیده و زمان‌بر برای متغیرهای کم‌اهمیت نیست. به‌عنوان مثال چنانچه در شرکتی پاداش هیئت‌مدیره یک‌هزارم سود خالص باشد لزومی به تخمین و اعمال اثر آن در محاسبات نخواهد بود.
اصل جامعیت
بدین معنی که اثر درآمدی و هزینه‌ای همه اقلام مهم صورت‌های مالی باید در محاسبات لحاظ شوند. به‌عنوان مثال، منابع مالی حقوق صاحبان سهام به‌عنوان یک منبع مالی، همراه با هزینه بوده و باید هزینه آن در محاسبات منظور شود. همچنین این اصل بیان می‌دارد که پارامترهای استفاده‌شده در مدل باید به نحوی محاسبه و تخمین زده شوند که متأثر از تغییر در رویه‌های حسابداری، دست‌کاری، سیاست‌های مدیریتی و … نباشند.
ارزش ذاتی چیست؟ روش محاسبه ارزش ذاتی سهم
برای فعالیت در بازار سرمایه و خرید و فروش سهام در این بازار باید ارزش ذاتی چیست؟ به یک سری ملاک‌ها و معیارها مجهز باشید. در این بازار تحلیلگران همیشه به دنبال کشف فرصت‌ها و ابزارهایی هستند که به راحتی بتوانند بهترین زمان خرید و فروش سهام را بیابند تا به کسب سود حداکثری دست پیدا کنند.
در ارزش ذاتی چیست؟ این فرآیند تحلیلگران بنیادی اول از هر چیزی به دنبال این هستند که ارزش ذاتی سهم چیست و چه تفاوت‌هایی با قیمت بازار دارد! در گام بعدی بر اساس این تفاوت‌ها و ارزیابی‌هایی که انجام می‌دهند، برای خرید و فروش سهام در بازار اقدام می‌کنند. این عمل بیشتر در بازه زمانی بلندمدت کاربرد دارد و بر این اساس ایده اصلی این است که قیمت هر سهم در نهایت به سمت میانگین ارزش ذاتی آن سهم حرکت خواهد کرد.
ارزش ذاتی سهام چیست؟
(Intrinsic value) به عنوان یکی از اصلاحات رایج بورسی شناخته می‌شود و از آن به عنوان معیاری برای معاملات اوراق بهادار استفاده می‌شود. ارزش ذاتی با استفاده از عوامل دیگر و فرمول‌های مربوطه قابل دستیابی است. به منظور آشنایی بیشتر با ارزش ذاتی سهام ابتدا به این توضیحات دقت نمایید: در گام اول باید تفاوت میان ارزش و قیمت سهم مشخص شود. این دو مفهوم با یکدیگر فرق داشته و برای درک این موضوع به این مثال توجه کنید: در بازار خودرو ارزش واقعی ماشین پراید برای همه مشخص است اما قیمت آن بسیار بالاست! این به این معنی است که ارزش واقعی پراید در بازار خودرو ایران نسبت به قیمت آن بسیار پایین‌تر است.
در بازار بورس قیمت به مبلغی گفته می‌شود که سهم در آن قیمت مورد معامله یا خرید و فروش قرار می‌گیرد. کشف این قیمت با استفاده از عوامل متعددی امکان‌پذیر است برخی از این عوامل نظیر میزان عرضه و تقاضا، هیجانات موجود در بازار، شرایط سیاسی کشور و … است. از طرف دیگر ارزش ذاتی سهم اهمیت و سودمندی آن سهم را نمایش می‌دهد و دو عاملی که روی آن بسیار تاثیرگذارند عبارتند از: عامل سودآوری و چگونگی کسب سود. کارشناسان و تحلیلگران بازار به منظور تشخیص قدرت سودآوری یک سهم از ابزارهای متنوعی استفاده می‌کنند تا قابلیت‌های سهم مدنظر را مشخص کنند. در این میان صورت‌های مالی، شرایط رشد شرکت و امور مالی مربوط به آن در روند ارزیابی قرار می‌گیرند و با استفاده از آنها مشخص می‌شود که میزان ارزش ذاتی چیست؟ سودآوری شرکت در آینده برچه اساس خواهد بود. به یاد داشته باشید که به منظور به دست آوردن ارزش ذاتی سهم، باید جریان‌ها و صورت‌های مالی شرکت در سال‌های آینده پیش‌بینی شود.
ارزش ذاتی سهم در اصل به فاکتوری گفته می‌شود که در فرآیند تحلیل بنیادی و رویکردهای فاندامنتال در نظر گرفته می‌شود. اگر شما به عنوان یک سرمایه‌گذار قصد سرمایه‌گذاری بلندمدت را داشته باشید این عامل (ارزش ذاتی سهام) به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل فرآیند سرمایه‌گذاری شما به حساب خواهد ارزش ذاتی چیست؟ آمد. در ارزیابی‌هایی که از بازار بورس شده است به این اصل رسیده‌ایم که قیمت و ارزش یک سهم لزوما با هم برابر نیستند و اصل داستان بر این اساس است که قیمت سهم در گذر زمان به سمت ارزش سهم در حال حرکت است. برای آشنایی بیشتر در خصوص ارتباط بین ارزش ذاتی سهام و سرمایه‌گذاری به ادامه متن توجه نمایید.
سرمایه‌گذارانی که در بازار بورس با استفاده از ابزار تحلیل بنیادی حرکت می‌کنند و به معاملات نگاه می‌کنند، زمانی که قیمت یک سهم از ارزش ذاتی‌ش کمتر باشد برای خرید آن سهم اقدام می‌کنند در این حالت به اصطلاح ارزش بازاری سهم نسبت به ارزش ذاتی سهم کمتر بوده است. پیش‌بینی می‌شود که در آینده این سهم در بازار به سمت ارزش ذاتی خود حرکت کرده و در این پروسه سهام‌دار به سودی که در نظر داشته است، خواهد رسید. حال در نقطه مقابل زمانی که قیمت یک سهم نسبت به ارزش ذاتی آن بیشتر باشد، سهامداران برای فروش آن سهم اقدام خواهند کرد چرا که در بازار این امکان وجود دارد که قیمت سهم به ارزش واقعی خود برگشته و سهامداران فرصت فروش را از دست بدهند.
با این تفاسیر متوجه شدید که تفاوت قیمت و ارزش ذاتی یک سهم چگونه فرصت مناسبی را برای سهامداران ایجاد می‌کند که بتوانند در نقطه مناسب برای خرید و فروش سهم مدنظر اقدام کنند. اصطلاح حباب بازار نیز از همین مغایرت قیمت بوجود آمده است. زمانی را تصور کنید که قیمت سهم بیشتر از ارزش ذاتی آن باشد، در این حالت حباب مثبت بوجود می‌آید و سهامداران بهتر است که برای فروش سهم اقدام کنند. برعکس، اگر قیمت سهم از ارزش ذاتی آن کمتر باشد، حباب منفی شکل گرفته و بهتر است که سرمایه‌گذاران برای خرید این سهم اقدام کنند.
نحوه محاسبه ارزش ذاتی سهام چگونه است؟
به دست آوردن ارزش ذاتی یک سهم یک کار پیچیده و تخصصی به شمار می‌آید که کارشناس یا تحلیل‌گر با استفاده از فرمول‌های متعدد به ارزش ذاتی سهم دست پیدا می‌کند. این نکته را در نظر داشته باشید که تحلیل بنیادی به عنوان یک فرآیند ارزیابی سهم شناخته می‌شود که هر شخصی توانایی پرداختن به آن را ندارد. در همین راستا شرکت‌ها و سازمان‌های مرتبط بوجود آمده‌اند که با استفاده از ارزیابی ارزش ذاتی چیست؟ و تحلیل‌هایی که به عمل می‌آورند، خدمات مشاوره‌ای را به علاقه‌مندان ارائه می‌دهند.
مدل گوردون به عنوان یکی از روش‌های محاسبه ارزش ذاتی سهم است. مدلی که ارزش ذاتی سهام را، بر مبنای سود تقسیمی پیش‌بینی‌شده با نرخ ثابت، محاسبه می‌کند. در نظر داشته باشید که برای استفاده از این روش باید چندین شاخص را در فرمول قرار دهید تا بتوانید به ارزش واقعی سهام یک شرکت دست یابید. فرمول مدل گوردون برای به دست آوردن ارزش ذاتی سهم به شکل زیر است:
(Intrinsic value of stock = D÷(k-g
- D : سود تقسیمی مورد انتظار هر سهم.
- K : بازه مورد انتظار سرمایه‌گذار.
- G : نرخ رشد مورد انتظار سود تقسیمی سهام.
نحوه محاسبه ارزش دارایی‌های مالی شرکت
کارشناسان و تحلیلگران به منظور به دست آوردن ارزش ذاتی هر سهم، در گام اول باید ارزش داریی‌های مالی آن شرکت را محاسبه نمایند و برای این پروسه رویکردهای متنوعی وجود دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم.
رویکرد ترازنامه‌ای: در این رویکرد معمولا ارزش دارایی‌های شرکت چه از نوع مشهود و چه از نوع غیرمشهود، مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرد. در همین راستا یکی از روش‌های رایج در رویکرد ترازنامه‌ای، بررسی و تحلیل ارزش خالص دارایی شرکت مدنظر است. در نظر داشته باشید که از NAV به عنوان یک فاکتور برای تعیین ارزش‌های دارایی‌های یک شرکت استفاده می‌شود که در آن مجموع ذخیره کاهش ارزش دارایی‌ها، سود محقق شده بعد از تاریخ ترازنامه، ارزش افزوده پرتفوی غیر بورسی، ارزش افزوده پرتفوی بورسی و حقوق صاحبان سهام بر تعداد سهام شرکت تقسیم می‌شوند.
رویکرد نسبی: در این روش به اصطلاح ارزش واقعی یک شرکت در مقایسه با ارزش سایر شرکت‌های مشابه تعیین می‌شود. در این رویکرد بیشتر از نسبت P/E استفاده می‌شود. برای درک بیشتر در این رویکرد، دو شرکت را درنظر داشته باشید که از لحاظ نرخ رشد، ریسک و … در شرایط یکسانی باشند. در این فرآیند اگر P/E یکی از این شرکت‌ها در مقایسه با دیگری از مقدار کمتری برخوردار باشد، به این معنی است که سهام آن شرکت زیر قیمت و کمتر از ارزش واقعی آن در بازار مورد خرید و فروش قرار می‌گیرد و این سهم از نظر بنیادی برای سرمایه‌داران جای رشد دارد و به سودآوری منجر خواهد شد. البته P/E تنها فاکتور مدنظر در این رویکرد نیست و بهتر است از سایر فاکتورها در ارزیابی شرکت استفاده شود.
رویکرد تنزیلی: از نظر کارشناسان و تحلیلگران بازار سرمایه، این روش به عنوان بهترین و دقیق‌ترین روش برای ارزشگذاری سهام محسوب شده که با در نظر گرفتن جریان‌های نقدی تولیدی شرکت مورد محاسبه قرار می‌گیرد. همچنین در رویکرد تنزیلی، جریان‌های نقد آتی شرکت با توجه به یک نرخ مشخص، تنزیل می‌شوند و به این ترتیب، ارزش فعلی شرکت به دست می‌آید.
سخن آخر
در بازار سرمایه معیارها و ابزارهای متنوعی به منظور خرید و فروش سهام در نظر گرفته می‌شود. سرمایه‌گذارانی که با استفاده از علم بنیادی به بررسی و ارزیابی بازار و وضعیت شرکت‌های بورسی می‌پردازند، قادر هستند که با به دست آوردن ارزش ذاتی سهام یک شرکت، نسبت به خرید و فروش آن تصمیم‌گیری نمایند. کارشناسان فعال در حوزه سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه بر این عقیده‌اند که با استفاده از تعیین ارزش ذاتی سهام یک شرکت می‌توان به موقعیت‌های عالی برای خرید و فروش آن اقدام کرد و از این رویکرد به سودآوری بسیاری در جریان سرمایه‌گذاری دست پیدا کرد.
ارزش ذاتی چیست؟
ارزش ذاتی به ارزش واقعی سهام یک شرکت یا یک دارایی اطلاق می‌شود که بر پایه بررسی تمامی ابعاد کسب‌وکار مورد نظر، از جمله صورت‌های مالی ، پتانسیل رشد سودآوری شرکت در سال‌های آینده و لحاظ دارایی‌های مشهود و نامشهود انجام گرفته است.
ارزش ذاتی عبارت است از:
یک. ارزش حقیقی یک شرکت یا دارایی بر اساس درک پایه ای از ارزش واقعی آن شامل همه جنبه‌های کسب‌وکار، هم از نظر عوامل مشهود و هم نامشهود. این ارزش ممکن است مشابه ارزش جاری بازار بوده و یا مشابه آن نباشد. سرمایه گذاران ارزشی از انواع مختلفی از تکنیک های تحلیلی برای تخمین ارزش ذاتی اوراق بهادار استفاده می‌کنند، به این امید که گزینه‌هایی برای سرمایه گذاری بیابند که در آن ارزش ذاتـی سرمایه گذاری، قیمت جاری آن را پشت سر بگذارد.تحلیلگران با ارزیابی دارایی‌های مشهود و نامشهود و محاسبه سودآوری احتمالی شرکت در ارزش ذاتی چیست؟ سال‌های آتی، ارزش ذاتی شرکت را به‌دست می‌آورند و آن را با ارزش روز سهم مذکور مقایسه می‌کنند.
دو. برای اوراق اختیار خرید، ارزش ذاتی تفاوت بین قیمت سهام مبنا و قیمت اعمال است. برای اوراق اختیار فروش، تفاوت ذکر شده در قیمت اعمال و قیمت سهام مبناست. در مورد هر دو نوع اوراق اختیار معاملات، اگر تفاوت ارزش منفی باشد، ارزش ذاتـی صفر خواهد بود.
توضیحاتی در مورد ارزش ذاتـی
به طور مثال، سرمایه گذاران ارزشی که از تحلیل بنیادی پیروی می‌کنند به هر دو جنبه کیفی (مدل کسب‌وکار، حاکمیت شرکتی، عوامل بازار هدف و غیره) و کمی (نسبت ها، تحلیل صورتحساب مالی و غیره) توجه می‌کنند تا ببینند که آیا شرکت در حال حاضر مطلوب بازار است و آیا واقعاً بیش از قیمت فعلی‌اش، ارزش دارد یا خیر. در مورد اختیار معاملات ارزش ذاتی قسمت مثبت هزینه اختیار است. به طور مثال، اگر یک اختیار خرید قیمت را ۱۵ دلار اعلام کند و قیمت بازار سهام مبنا ۲۵ دلار باشد، پس ارزش ذاتی اختیار خرید ۱۰ دلار خواهد بود. ارزش یک اختیار معمولاً هیچ‌گاه کمتر از آنچه یک دارنده اختیار می‌تواند به دست آورد، نخواهد بود.
ارزش ذاتی
تعریف ارزش ذاتی چیست؟
ارزش ذاتی عبارت است از:
یک. ارزش حقیقی یک شرکت یا دارایی بر اساس درک پایه ای از ارزش واقعی آن شامل همه جنبه‌های کسب‌وکار، هم از نظر عوامل مشهود و هم نامشهود. این ارزش ممکن است مشابه ارزش جاری بازار بوده و یا مشابه آن نباشد. سرمایه گذاران ارزشی از انواع مختلفی از تکنیک های تحلیلی برای تخمین ارزش ذاتی اوراق بهادار استفاده می‌کنند، به این امید که گزینه‌هایی برای سرمایه گذاری بیابند که در آن ارزش ذاتـی سرمایه گذاری، قیمت جاری آن را پشت سر بگذارد.
دو. برای اوراق اختیار خرید، ارزش ذاتی تفاوت بین قیمت سهام مبنا و قیمت اعمال است. برای اوراق اختیار فروش، تفاوت ذکر شده در قیمت اعمال و قیمت سهام مبناست. در مورد هر دو نوع اوراق اختیار معاملات، اگر تفاوت ارزش منفی باشد، ارزش ذاتـی صفر خواهد بود.
توضیحات مدیر مالی در مورد ارزش ذاتـی
به طور مثال، سرمایه گذاران ارزشی که از تحلیل بنیادی پیروی می‌کنند به هر دو جنبه کیفی (مدل کسب‌وکار، حاکمیت شرکتی، عوامل بازار هدف و غیره) و کمی (نسبت ها، تحلیل صورتحساب مالی و غیره) توجه می‌کنند تا ببینند که آیا شرکت در حال حاضر مطلوب بازار است و آیا واقعاً بیش از قیمت فعلی‌اش، ارزش دارد یا خیر.
در مورد اختیار معاملات ارزش ذاتی قسمت مثبت هزینه اختیار است. به طور مثال، اگر یک اختیار خرید قیمت را ۱۵ دلار اعلام کند و قیمت بازار سهام مبنا ۲۵ دلار باشد، پس ارزش ذاتی اختیار خرید ۱۰ دلار خواهد بود. ارزش یک اختیار معمولاً هیچ‌گاه کمتر از آنچه یک دارنده اختیار می‌تواند به دست آورد، نخواهد بود.
معادل انگلیسی ارزش ذاتی عبارت است از:
Intrinsic Value
اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سؤالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.
دیدگاه شما