درآمد به ازای هرسهم (EPS)

نسبت قیمت به درآمد

آموزش سه شاخص EPS، DPS و نسبت P/E

در این مقاله قصد داریم شما رو با سه شاخص مهم EPS و DPS و نسبت P/E که برای تحلیل بازار بورس و مقایسه عملکرد مالی شرکت ها به کار میره و هم چنین تحلیلشون آشنا کنیم. با ما همراه باشین.

یکی از اصطلاحاتی که در حسابداری و بازار بورس می بایست با مفهوم و تحلیلش آشنا بشیم واژه EPS است.

Earning Per Share یا به اختصارEPS به معنای سود هر سهم یا درآمد هر سهم می باشد و به زبان ساده با کسر مالیات از کل سود و تقسیم آن به تعداد سهام حاصل می شود.

( لازم به یادآوری است که میزان سود از اختلاف هزینه از درآمد به دست می آید.)

بنابراین یکی از شاخص مهم برای مقایسه شرکت ها EPS است. البته تاکید می شود یکی از شاخص ها…

چرا که استفاده از این شاخص به تنهایی هرگز به تنهایی کافی نیست و حتی ممکن است ما را به اشتباه بیاندازد.

اطلاعات EPS شرکت ها در صورت های مالی آن ها ثبت می شود، معمولا در ابتدای سال مالی شرکت ها این متغیر پیش بینی می شود و در انتهای سال مالی نیز EPS محقق شده محاسبه می شود.

EPS در بازار بورس

خب حالا که با مفهوم نظری EPS آشنا شدیم، سراغ کاربرد اون توی بازار بورس میریم.

EPS از جمله پر تکرار ترین شاخص های مالی در میان فعالان بازار بورس است.

ما به کمک این شاخص به طور مستقیم یا غیر مستقیم و دیگر شاخص ها می توانیم وضعیت و قیمت سهام یک شرکت را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم. در واقع این شاخص به ما می گوید بابت هر سهم چقدر سود دریافت می کنیم.

البته در تحلیل EPS باید به میزان سرمایه گذاری نیز دقت داشت. طبیعتا هر مشارکتی که با سرمایه گذاری کمتر ، سود بیشتری به دست دهد بهتر است.

بدیهی است که eps می بایست مثبت باشد و اگر این عدد صفر یا منفی بود بدین معناست که سهم هیچ سود دهی ندارد.

نکته قابل توجه دیگر آن است که درآمد هر سهم پیش بینی شده ، فقط درآمد هر سهم پیش بینی شده است(!) یعنی هیچ گونه تعهدی برای شرکت ایجاد نمی کند که درآمد هر سهم محقق شده در پایان سال همان عدد باشد. بلکه ممکن است بیشتر یا کمتر از آن باشد.

پس بار دیگر توصیه می شود دیگر متغیر ها و شاخص ها و حتی سابقه شرکت در ارائه EPS های پیش بینی شده نیز بررسی شود.

DPS مخفف عبارت Dividend Per Share است و بخشی از EPS است که میان سهامداران تقسیم می شود.

درصد سود تقسیمی یا سود نقدی سهام یا DPS در بین شرکت های بورسی معمولا متفاوت است و هرشرکت بر اساس سیاست های کلان و صلاح دید هیات مدیره و تصمیم گیری در مجمع آن را مشخص می کند. از سویی دیگر، شرکت‌ها سیاست‌های متفاوتی درخصوص تقسیم سود دارند به طوری که برخی ترجیح می‌دهند بیشتر سود سهام را بین سهامداران تقسیم کنند.

اما برخی شرکت ها، درصد کمی از سود را تقسیم می کنند و بخش عمده آن را به تامین نقدینگی مورد نیاز برای انجام طرح‌های توسعه‌ای، اختصاص می‌دهند. افزون بر این در نهایت اینکه چه مقدار از EPS به عنوان DPS بین سهامداران تقسیم شود، در مجمع شرکت تصمیم گیری می شود.

در مورد زمان و روش پرداخت سود تقسیمی نیز شرکت ها عملکرد متفاوتی دارند. بنابر قانون شرکت ها می بایست تا هشت ماه این سود را پرداخت کنند. بعضیشرکت ها زودتر و برخی دیرتر این سود را پرداخت می کنند.

DPS=EPS-(سود انباشته+اندوخته قانونی+اندوخته طرح و توسعه)

خب پس هرچه DPS بیشتر باشد بدین معناست که سود تقسیمی بیشتری به سهامدار تعلق می گیرد.

شما میتوانید این دو شاخص را در tsetmc.com برای هر شرکت مشاهده کنید.

نسبت P/E

آخرین شاخص این مقاله که البته شاخص مهمی هم هست نسبت p/E هست.

P/E مخفف price/Earning per share هستش. یعنی همون قیمت تقسیم بر درآمد هر سهم یا ضریب سهام…

این نسبت یک ابزار پر کاربرد هست که برای ارزش گذاری سهام به کار میره. البته تحلیل و تفسیر این نسبت مقداری پیچیده هستش چراکه شاخص های دیگر هم می بایست در تحلیل دخیل شوند.

این نسبت در واقع انتظارات سهام داران از آینده یک سهم را توضیح می دهد.

برای مثال فرض کنید این نسبت برای شرکتی به ازای یک سال مالی۵است. این بدین معناست که سرمایه گذاران به ازای هر یک ریال سود (در یک سال) ۵ ریال پرداخت میکنند. به عبارت دیگر سرمایه گذار پنج ریال سرمایه گذاری می کند تا یک ریال سود کند.درآمد به ازای هرسهم (EPS)

برخی از تحلیلگران معتقدند این نسبت نرخ بازگشت سهام را نیز نشان میدهد . یعنی برای مثال بالا پنج سال طول می کشد تا سرمایه باز گردد.

بدیهی است که هرچه قیمت سهم افزایش پیدا کند، این نسبت افزایش می یابد.

گفتیم که این نسبت یکی از نسبت های ارزش گذاری سهام است.

به این شکل که یک نسبت برای سهم محاسبه می شود، سپس در سود آن ضرب می شود و ارزش آن سهم یا Price بدست می آید.

وقتی ارزش سهم اینگونه محاسبه می شود، باید با قیمت آن سهم در بازارمقایسه شود. اگر قیمت سهم در بازار بیشتر از این عدد باشد، یعنی آن سهم جای رشد نداردو اصطلاحا ارزنده نیست. ولی اگر قیمت سهم در بازار کمتر باشد، به این معنی است که آن سهم ارزنده است و قابلیت رشد دارد.

نسبت قیمت به درآمد

نسبت قیمت به درآمد

یکی از اولین اصطلاحاتی که در زمینه بورس به گوش هر سهامداری خورده است، احتمالاً می باشد. این اصطلاح که نشان دهنده نسبت قیمت (Price) به درآمد سهم (EPS) می باشد، برای بسیاری از سهامداران یکی از فاکتورهای تصمیم گیری در مورد خرید یا فروش محسوب می گردد.

نسبت قیمت به درآمد یا ضریب فزاینده بازار، با تقسیم کردن قیمت کنونی یک سهم به درآمدهای آن به ازای هر سهم محاسبه می شود.

= نسبت قیمت به درآمد

بخش عمده ای از روش تحلیل بنیادی (فاندامنتال) به بررسی اعداد و ارقام موجود در صورت های مالی ارائه شده درآمد به ازای هرسهم (EPS) از طرف شرکت ها اختصاص می یابد. نسبت قیمت به درآمد یکی از بخش های تحلیل بنیادی می باشد و شما می توانید بطور کامل با آن آشنا شوید.

نحوه محاسبه

فرمول بسیار ساده از تقسیم ارزش بازار هر سهم به درآمد هر سهم محاسبه می شود.

• ارزش بازار هر سهم، قیمت معامله سهم در بازار سهام (بورس) است؛ همان قیمتی که برای خرید سهم باید پرداخت شود. برای مثال در 19 فروردین 1394 قیمت هر سهم گروه مپنا 8,775 ریال بود.
• درآمد هر سهم از تقسیم سود خالص شرکت بر تعداد کل سهام آن محاسبه می شود. EPS گروه مپنا نیز در 19 فروردین 1394، 501 ریال بود.

حالا با تقسیم قیمت بر درآمد هر سهم، به عدد 17.51 می رسیم.

= = نسبت قیمت به درآمد

کاربرد نسبت قیمت به درآمد ( )

بطور کلی، نسبت قیمت به درآمد پایین (معمولاً کمتر از عدد 5)، نشان می دهد که یک سهم در مقایسه با درآمدهای آن، به قیمت پایین تری فروخته می شود؛ نسبت بالا نیز نشان می دهد که قیمت یک سهام بالا است و نمی تواند سرمایه گذاری مقرون به صرفه ای باشد.

در نگاه اول این طور به نظر می رسد که سرمایه گذاران بورس باید به دنبال سهامی با پایین تر (دارای سود بیشتر طی یکسال) باشند. اما این دیدگاه همیشه و برای تمامی شرکت ها درست نیست. زیرا همواره مشاهده می شود که سهم هایی در بازار با برابر 20 و حتی بالاتر وجود دارند و مورد اقبال سهامداران هم هستند. در توضیح این مسئله باید به دو استراتژی کاملاً متفاوت برای کسب سود در بازار سهام اشاره کنیم:

• افرادی که سهم خاصی را خریداری می کنند و پس از یکسال نگهداری آن، از مزایای سود سهام بهره مند می گردند، در انتخاب سهام به دنبال پایین می باشند.
• اما افرادی که به دنبال کسب سود از طریق افزایش قیمت بازار سهام هستند، به جای نسبت ، بیشتر به صورت این کسر (یعنی قیمت) توجه دارند و پیگیری نسبت توسط آنها صرفاً برای این است که از احتمال ادامه روند افزایشی قیمت مطلع شوند.

از طرفی دیگر محاسبه این نسبت، به خودی خود بی فایده است بلکه باید با نسبت های شرکت های هم صنعت مقایسه گردد. اگر دو شرکت موفق، در صنعت های متفاوتی باشند، نسبت قیمت به درآمد آنها می تواند تفاوت زیادی با هم داشته باشد. به عنوان مثال، سهام شرکت هایی با فناوری پیشرفته، با رشد زیاد و درآمد بالا، معمولاً با نسبت خیلی بالاتری نسبت به شرکت هایی با فناوری پایین یا قدیمی که رشد ثابت دارند، فروخته می شوند.

برخی از شرکت ها حتی زمانی که هیچ درآمدی ندارند نیز با قیمت های خیلی بالا به فروش می روند. این قیمت های بالا نشان دهنده انتظار بازار از درآمدهای بالای آنها در آینده است. سرمایه گذاران حرفه ای می دانند که نسبت قیمت به درآمد کنونی، به اندازه نسبت قیمت به درآمد آینده، اهمیت ندارد. سرمایه گذاران می خواهند در شرکتی سرمایه گذاری کنند که آینده مالی آن قوی باشد. به عبارت دیگر، برای اینکه نسبت به سرمایه گذار کمک کند، به اطلاعات خیلی بیشتری درباره شرکت نیاز دارد. بطور کلی، سرمایه گذار به منظور ارزیابی رشد شرکت، نسبت های قیمت به درآمد آن در سال کنونی را با همین نسبت ها در سال گذشته مقایسه می کند. سرمایه گذار، همچنین نسبت های قیمت به درآمد شرکت را با نسبت های قیمت به درآمد شرکت های دیگر در همان صنعت مقایسه خواهد کرد.

با بررسی وضعیت عمومی شرکت های مختلف، می توان مقادیر متعارف صنایع مختلف را تشخیص داد. مثلاً ممکن است در این بررسی مشخص گردد که شرکت های خوراکی معمولاً از عدد 5 بیشتر نمی شود.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «نسبت قیمت به درآمد»، نتیجه ی نگارش جناب آقای حمیدرضا خداپرست می باشد. در این راستا دو کتاب کسب درآمد از بازار بورس ایران با 2200 تومان!، نوشته ی حمیدرضا خداپرست – محمّدعلی خداپرست – خسرو اسفندیاری صفا و حبیب اله دهقان از انتشارات تایماز، منتشر شده در آذر 1392 با شابک 3-45-6776-600-978 و پیش بینی قیمت سهام در بورس به روش تحلیل تکنیکال، نوشته ی توماس میرز و ترجمه شادی سمیعی فر و محمدرضا شعبانعلی از انتشارات نص، منتشر شده در خرداد 1390 با شابک 0-053-410-964-978 به عنوان منابع اصلی مورد درآمد به ازای هرسهم (EPS) استفاده قرار گرفته اند.

نسبت قیمت به درآمد ( P/E ) پایانی چیست؟

نسبت قیمت به درآمد یا قیمت به سود پایانی (P/E) یک ارزیابی نسبی چندگانه است که بر اساس ۱۲ ماه آخر از درآمد واقعی صورت می‌گیرد. این نسبت با گرفتن قیمت فعلی سهام و تقسیم آن بر سود هر سهم (EPS) برای ۱۲ ماه گذشته محاسبه می‌شود.

نسبت قیمت-سود، یا نسبت P/E، با تقسیم قیمت سهام یک شرکت بر سود آن از محل جدیدترین سال مالی محاسبه می‌شود. سود سال مالی اخیر را می‌توان در صورت سود و زیان گزارش سالانه پیدا کرد. در انتهای صورت سود و زیان یک مقدار کل سود به ازای هر سهم (EPS) برای کل سال مالی شرکت هست. با تقسیم قیمت فعلی سهام شرکت بر این عدد، نسبت متداول P/E بدست می‌آید. مثلاً شرکتی با قیمت سهام ۵۰ دلار و EPS از ۲ دلار، نسبتP/E آن x25 است، بخوانید ۲۵ برابر. یعنی سهام این شرکت ۲۵ برابر EPS آن معامله می‌شود.

نسبت P/E پایانی= قیمت فعلی سهام / EPS 12 ماه پایانی – P/E پایانی

چرا تحلیلگران از P/E استفاده می‌کنند؟

تحلیلگران نسبت P / E را دوست دارند زیرا یک برچسب قیمت نسبی روی سود (یا درآمد) قرار می‌دهد. از این برچسب قیمت نسبی می‌توان در چانه‌زنی‌ها یا تعیین زمانی که یک سهام بیش از حد گران است استفاده کرد. بعضی از شرکت‌ها سزاوار برچسب قیمت بالاتری هستند چرا که مدت‌ها بوده‌اند و خاکریز اقتصادی عمیق‌تری دارند، اما برخی از شرکت‌ها به وضوح بیش از حد قیمت‌گذاری می‌کنند. به همین ترتیب، برخی از شرکت‌ها سزاوار یک برچسب قیمت پایین هستند، زیرا سابقه اثبات‌شده‌ای ندارند، در حالی که برخی کمتر از حد قیمت‌گذاری می‌شوند که نشان‌دهنده چانه‌زنی عالی است. P / E پایانی به تحلیلگران کمک می‌کند تا دوره‌های زمانی برای اندازه‌گیری دقیق‌تر و به روزتر ارزش نسبی را مطابقت دهند.

نسبت قیمت به سود پایانی

یکی از معایب نسبت P / E این است که قیمت سهام پیوسته در حال تغییر است، در حالی که سود ثابت باقی می‌ماند. تحلیلگران تلاش می‌کنند با استفاده از نسبت قیمت به سود پایانی که به جای سود حاصل از سال مالی گذشته، از سود حاصل از چهار فصل اخیر استفاده می‌کند، با این مشکل برخورد کنند.

با استفاده از همان مثال ارائه شده در بالا، اگر قیمت سهام شرکت در نیمه راه سالانه به ۴۰ دلار برسد، نسبت P/E جدید ۲۰ برابر می‌شود، یعنی قیمت سهام در حال حاضر تنها ۲۰ برابر سود خودش معامله می‌شود. درآمد تغییر نکرده، اما قیمت سهام کاهش یافته است. درآمد دو ماهه آخر نیز ممکن است کاهش یابد. در این حالت، تحلیلگران می‌توانند برای نسبت P/E پایانی، دو فصل اول از محاسبه سال مالی را با دو فصل اخیر جایگزین کنند. اگر درآمد در نیمه اول سال که توسط آخرین دو فصل اخیر نشان داده می‌شود با قیمت پایین‌تر معامله می‌شود، نسبت P/E بالاتر از ۲۰ برابر خواهد بود. این به تحلیلگران می‌گوید که ممکن است این سهام با توجه به کاهش سطح درآمد، در واقع با قیمت فعلی بیش از حد ارزش باشد.

نسبت P / E پایانی از P / E آتی فرق می‌کند که از تخمین درآمد برای چهار فصل آینده یا ۱۲ ماه درآمد پیش‌بینی‌شده استفاده می‌کند. در نتیجه، هنگام ارزیابی یک شرکت، گاهی اوقات P / E آتی برای سرمایه‌گذاران می‌تواند بیشتر مناسب باشد.

نسبت P/E چیست؟

نسبت قیمت به سود (P/E) نسبتی است که برای ارزش‌گذاری شرکت‌ها از آن استفاده می‌شود و از حاصل تقسیم قیمت سهام بر سود پیش‌بینی شده به دست می‌آید.

نسبت P/E چیست؟

تمام شرکت های فعال در بازار سرمایه، موظفند در دوره های مشخصی (معمولا ۳ ماهه) گزارش هایی از عملکرد خود به سازمان بورس ارایه دهند. این گزارش ها را «صورت های مالی» می نامند و شامل ۴ صورت مالی به نام های ترازنامه، صورت مالی سود و زیان، صورت سود و زیان جامع و صورت جریان وجه نقد است.

در صورت سود و زیان، اطلاعات مربوط به درآمد و هزینه های شرکت ثبت می شود که این هزینه ها می تواند شامل هزینه های عملیاتی، هزینه بهره، هزینه استهلاک، هزینه مالیات و غیره باشد.

اگه کل این هزینه ها را از درآمد شرکت کم کنیم، سود خالص شرکت بدست می آید. با تقسیم این سود بر تعداد کل سهام عادی شرکت، سود به ازای هر سهم یا EPS بدست می آید. حال که با EPS و صورت های مالی آشنا شدید، بهتر است به نسبت P/E بپردازیم.

نسبت P/E که نسبت قیمت به سود هر سهم نیز نامیده می شود، از قدیمی ترین و پرکاربرد ترین نسبت های مالی در بحث ارزشگذاری سهم است. در این نسبت از قیمت فعلی سهم و درآمد هر سهم به صورت زیر استفاده می شود.

نسبت قیمت به سود (P/E) نسبتی است که برای ارزش‌گذاری شرکت‌ها از آن استفاده می‌شود و از حاصل تقسیم قیمت سهام بر سود پیش‌بینی شده به دست می‌آید.

نسبت P/E به طور معمول به وسیله سرمایه‌گذاران و تحلیلگران برای تعیین ارزش نسبی سهام یک شرکت در مقایسه با شرکت‌های هم‌گروه استفاده می‌شود و در تحلیل فاندامنتال کاربرد فراوانی دارد. همچنین، ممکن است برای مقایسه با رکوردهای قبلی خود شرکت یا در مقایسه با کل بازار در طی زمان بکار رود.

اهمیت P/E

نسبت P/E یکی از با اهمیت‌ترین شاخص‌هایی است که تحلیلگران و سرمایه‌گذاران برای سنجش ارزش سهام از آن استفاده می‌کنند. این نسبت نشان ‌می‌دهد قیمت روز سهام زیر ارزش واقعی یا بالای ارزش واقعی است.

به علاوه می‌توان با مقایسه نسبت P/E سهم با نسبت P/E گروه یا نسبت P/E صنعت به اطلاعات ارزشمندی دست یافت.بطور اساسی، نسبت P/E یعنی اینکه سرمایه‌گذار چقدر حاضر است پول بپردازد تا یک ریال از سود یک شرکت را کسب کند، به همین خاطر به این نسبت، «ضریب قیمت» هم گفته می‌شود.

مثالی از نسبت P/E

به عنوان مثال «شرکت سرمایه‌گذاری صبا تامین» با نماد «صبا» در تاریخ ۱۳۹۹/۰۶/۱۹ با EPS (TTM) برابر با ۴,۳۸۷ ریال در قیمت پایانی ۳۲,۵۳۷ ریال معامله شد. برای به دست آوردن P/E این سهم کافی است قیمت پایانی را بر سود تقسیم کنیم و به عدد ۷٫۴۲ برسیم. مطابق تصویر زیر اطلاعات مربوط به P/E بانک دی را به سادگی می‌توان از طریق سایت شرکت مدیریت فناوری بورس تهران به دست آورد.

انتظارات سرمایه گذاران

در حالت کلی، یک P/E بالا بیان کننده انتظارات سرمایه‌گذاران در جهت رشد بالاتر سود آتی یک سهم نسبت به سهام مشابه ولی با P/E پایین است. مقدار P/E پایین می‌تواند علامت معامله سهم زیر ارزش واقعی یا بهبود وضعیت سود یک شرکت نسبت به عملکرد گذشته آن باشد.

مطلب مرتبط : نسبت P/S چیست ؟

P/E چه مقدار باشد تا اقدام به خرید درآمد به ازای هرسهم (EPS) و فروش سهام کنیم؟

نسبت P/E هر سهم در واقع انتظار سرمایه‌گذار از چشم انداز آینده آن شرکت، برای رشد و توسعه است. علاوه بر این P/E می‌تواند نشان دهنده سطح ریسک شرکت نیز باشد. معمولا نسبت P/E نشان دهنده نظر سرمایه‌گذاران درباره آن شرکت است و عموما این عدد برای شرکت‌هایی که رو به رشد هستند، مقدار بالاتری خواهد داشت.

در واقع هر چه نسبت P/E بالاتر باشد، میزان خوش بینی بازار به آن شرکت بالاتر خواهد بود. در این حالت باور پایه بر این است که شرکت توانایی رشد سود یا افزایش قیمت سهام را دارد. با همین استدلال شرکت‌هایی که بازار دید مثبتی نسبت به آن‌ها ندارد، معمولا از نسبت P/E پایین‌تری برخوردار هستند؛ چرا که بازار نسبت به رشد و سودآوری یا افزایش قیمت سهام آن‌ها خوش بین نیست.

P/E مطلق و P/E نسبی

ممکن است تحلیلگران بین نسبت P/E نسبی و مطلق نیز تمایزهایی قائل شوند که در ادامه به توضیح این موارد خواهیم پرداخت.

P/E مطلق

صورت این کسر به طور کلی همان قیمت روز سهام و مخرج نیز ممکن است «سود پیش‌بینی شده( TTM) یا سود برآورد شده ۱۲ ماه آتی یا مجموع سود دو فصل قبل با دوفصل آتی باشد. در محاسبه P/E مطلق توجه به این‌که قیمت روز در محاسبات دخیل بوده نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

P/E نسبی

P/E نسبی در واقع P/E مطلق را با یک شاخص یا یک محدوده از P/E‌های گذشته، طی یک دوره خاص مثلا ۱۰ درآمد به ازای هرسهم (EPS) ساله مقایسه می‌کند. این نسبت نشان می‌دهد که پی به ای مطلق به چند درصد از P/Eهای گذشته رسیده است. در این راستا معمولا P/E مطلق با بزرگ‌ترین یا کوچک‌ترین مقدار خودش در گذشته مقایسه می‌شود تا مشخص شود چقدر به کف تاریخی خود نزدیک شده است.

چنانچه مقدار P/E نسبی بیشتر از ۱۰۰٪ باشد، معلوم می‌شود که P/E کنونی از P/E گذشته نیز عبور کرده است و برعکس اگر مقدار P/E نسبی کمتر از ۱۰۰٪ باشد، یعنی P/E کنونی هنوز به P/E گذشته نرسیده است.

P/E صنعت و P/E گروه

براساس تقسیم‌بندی سازمان بورس اوراق بهادار، سهام شرکت‌ها با توجه به نوع فعالیت، در گروه‌های مختلف دسته‌بندی می‌شوند. در این بین ممکن است صنایعی با نوع فعالیت شبیه یا درآمد به ازای هرسهم (EPS) مکمل یکدیگر، با هم در یک گروه جمع شوند. سایت شرکت فناوری مدیریت بورس معمولا برای گروه‌های مختلف، P/E گروه را محاسبه و منتشر می‌کند، ولی تحلیلگران ممکن است برای صنایع یا زیرگروه‌های همان گروه نیز این رقم را محاسبه کنند و مورد استفاده قرار دهند. به عنوان مثال، می‌توان به زیرگروه قطعه سازها در گروه خودرو و ساخت قطعات اشاره کرد.

محدودیت های نسبت P/E

همانند سایر ابزارهای ارزش‌گذاری سهام نسبت P/E نیز کاستی‌های مهمی دارد و به این باور غلط که تنها با یک ابزار تحلیل می‌توان تصمیم به سرمایه‌گذاری گرفت خط بطلان می‌کشد. شرکت‌هایی که سودشان صفر یا منفی گزارش شده است، برای محاسبه P/E چالش جدی را بوجود می‌آورند. نظرات مختلفی در این موارد وجود دارد و برخی قائل به P/E منفی و برخی آن را صفر در نظر می‌گیرند اما عمده تحلیلگران در این موارد، P/E را غیر قابل تفسیر (N/A) فرض می‌کنند.

یکی از اصلی‌ترین محدودیت‌های نسبت P/E هنگام مقایسه این نسبت برای دو شرکت مختلف خود را نشان می‌دهد. ارزش و نرخ رشد شرکت‌ها در بخش‌های مختلف با توجه به زمینه فعالیت و زمان متفاوت کسب سود ممکن است از هم متفاوت باشد.

برای برطرف کردن این مشکل، نسبت P/E شرکت تنها باید برای مقایسه با سایر شرکت‌های هم گروه مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، مقایسه دو شرکت یکی در گروه ارتباطات و دیگری در گروه مواد شیمیایی با استفاده از نسبت P/E ممکن است به نتیجه و تصمیم‌گیری غلط در این باره منجر شود.

P/E یک شرکت، در مقام مقایسه با P/E سایر شرکت‌های هم‌گروه، بسیار معنی‌دار‌تر است. برای مثال، ممکن است P/E یک شرکت در گروه «انبوه‌سازی، املاک و مستغلات» بسیار بالا باشد و این تصور ایجاد شود که این سهم، ارزنده نیست، ولی با توجه به P/E بالای کل این گروه می‌توان به غلط بودن این فرضیه پی برد.

بعلاوه، از آنجا که بدهی یک شرکت بر قیمت سهام و درآمد شرکت تأثیر می‌گذارد، به صورت اهرمی می‌تواند نسبت P/E را نیز منحرف کند. به عنوان مثال، فرض کنید دو شرکت مشابه وجود دارند که صرفا از نظر بدهی باهم اختلاف دارند. هرکدام که بدهی بیشتری دارند احتمالاً مقدار P/E کمتری نیز داشته باشند. با این وجود، اگر وضعیت تجارت مساعد باشد، شرکتی که بدهی بیشتری دارد، به دلیل ریسک‌هایی که متحمل شده است، می‌تواند درآمد بیشتری را به خود ببیند.

دیگر محدودیت مهم نسبت P/E مشکلی است که در محاسبه خود فرمول P/E وجود دارد. ارائه دقیق و بی‌طرفانه نسبت P/E به ورودی‌های دقیق قیمت بازار سهام و برآورد دقیق سود هر سهم متکی است.

بازار از طریق داد و ستد پیوسته خود، قیمت سهام را تعیین می‌کند و این قیمت‌ها از طیف وسیعی از منابع معتبر در دسترس هستند. درحالیکه منبع کسب اطلاعات سود در نهایت خود شرکت است، جایی که براحتی می‌توان این اطلاعات را دستکاری کرد، با این وجود، تحلیلگران و سرمایه‌گذاران برای ارائه اطلاعات دقیق به مسئولین شرکت اعتماد می‌کنند. در صورت از بین رفتن این اعتماد، سهام ریسک بیشتری خواهد داشت و بنابراین، ارزش کمتری دارد.

برای کاهش ریسک اطلاعات غلط، نسبت P/E توسط تحلیلگران به دقت زیر نظر قرار می‌گیرد. اگر شرکت قصد داشته باشد اعداد را به منظور بهتر جلوه دادن خود دستکاری کند و در نتیجه، سرمایه‌گذاران را فریب دهد، این شرکت باید سخت تلاش کند تا مطمئن شود که تمام معیارها به صورت منسجم دستکاری شده، که انجام آن دشوار است. به همین دلیل، نسبت P/E همچنان یکی از مهمترین نکات برای تجزیه و تحلیل یک شرکت به شمار می‌آید، اما نباید هیچ‌گاه به تنهایی مورد استفاده قرار بگیرد.

گزارش سود و درآمد سه ماهه چهارم Regeneron Pharma

شرکت Regeneron Pharma (NASDAQ: REGN ) روز جمعه گزارش داد سود و درآمد سه ماهه چهارمش از پیشبینی تحلیلگران و انتظارات فراتر رفته است.

Regeneron Pharma سود هر سهم(EPS) را 23.72 دلار از درآمد 4.95 میلیارد دلار اعلام کرد.تحلیلگرانی که توسط Investing.درآمد به ازای هرسهم (EPS) com از آنها نظرسنجی شد سود هر سهم را 20.06 دلار از درآمد 4.5 میلیارد دلار پیش بینی کرده بودند.

سهام Regeneron Pharma از ابتدای سال 1.71 درصد افت داشته است و از سقف 52 هفته ای 686.62 دلاری خود که در 3 سپتامبر(12 شهریور) به ثبت رسید، 9.60 درصد کمتر است.سهام Regeneron Pharma نسبت به S&P 500 که از ابتدای سال 6.06 درصد افت داشته است،عملکرد بهتری دارد.

سود Regeneron Pharma مسیر دیگر شرکتهای بزرگ بخش سلامت و درمان در این ماه را طی می کند

گزارش Regeneron Pharma همانند UnitedHealth که 19 ژانویه(29دی)، سود هر سهم را 4.48 دلار از درآمد 73.74 میلیارد در مقایسه با پیشبینیهای 4.3 دلار سود به ازای هرسهم از درآمد 72.98 میلیارد دلار گزارش کرد،فراتر از پیشبینیها بود.

J&J روز 25 ژانویه(5بهمن) با سود 2.13 دلار از درآمد 24.8 میلیارد دلارِ سه ماهه چهارم خود در مقایسه با پیشبینی سود هر سهم 2.12 دلار از درآمد 25.28 میلیارد دلار از انتظارات بهتر ظاهر شده است.

این مطلب صرفاً ترجمه از منبع ذکر شده بوده و مسئولیت آن با آکادمی پرشیا بلاکچین نمی‌باشد.