تفاوت بین سرمایه‌گذاری

آیا بین پس‌ انداز و سرمایه‌ گذاری، تفاوت وجود دارد؟

بارها مشاهده شده است که برخی کلمات، مشابه هم در نظر گرفته شده و بعضا به جای هم استفاده می شوند. در صورتی که تفاوت هایی با یکدیگر داشته و به یک معنا و مفهوم نمی باشند و بر همین اساس، معمولا کلمه های پس ‌انداز و سرمایه‌ گذاری نیز به جای یکدیگر، استفاده می‌ شوند. در واقع بین این دو کلمه تفاوت ‌های بسیاری وجود دارد که برای تضمین آینده مالی باید در ذهن خودبین این دو، تفاوت ایجاد کنیم.

یکی از ویژگی‌ های مشترک پس‌ انداز و سرمایه ‌گذاری، این است که از اهمیت بسیار زیادی در بخش مالی زندگی افراد برخوردارند و تفاوت مهم آنها در این است که، پس‌ انداز چشم اندازی کوتاه مدت دارد، در حالی ‌که سرمایه‌ گذاری برگرفته از نگاهی بلند ‌مدت و رو به آینده است. در ادامه به صورت دقیق تر و کامل تر به بیان این دو مفهوم که منوط به امور مالی می شود نیز خواهیم پرداخت.

پس‌ انداز چیست؟

زمانی که بخشی از پول و درآمد خود را کنار می گذاریم تا بتوانیم در آینده ای نزدیک و برای انجام برنامه های خاص و یا خرید یک کالای مهم و ضروری که مورد نظرمان است، از آن استفاده کنیم، به این معناست که ما پولمان را پس انداز نموده ایم.

در واقع پس ‌انداز به معنی کنار گذاشتن درصدی از درآمد است که در صورت نیاز، دسترسی به آن امکان ‌پذیر و ریسک آن نیز بسیار کم باشد. هدف اصلی از انجام آن، حفظ سرمایه و کسب بازدهی بیشتر است. می توان آن را به صورت ایجاد یک حساب یا سپرده بانکی انجام داد.

سرمایه‌ گذاری چیست؟

سرمایه ‌گذاری به معنای استفاده از پول خود برای کسب بازدهی قابل قبول طی یک دوره زمانی بلند مدت است. لازمه برخورداری از سرمایه گذاری مثبت و موفق، شناخت دقیق و درست بازار و تفاوت بین سرمایه‌گذاری ابزارهای مختلف آن برای سرمایه ‌گذاری است و مورد بسیار مهمی می باشد.

سرمایه‌ گذاری می‌ تواند شامل انواع متفاوت مانند، سرمایه گذاری در بورس و خرید سهام، اوراق مشارکت، صندوق درآمد ثابت یا صندوق در سهام باشد و یا می تواند سایر بازارهای سرمایه گذاری مانند طلا، دلار و املاک را شامل شود که هر فرد با توجه به علاقه ای که به هر یک از آنها دارد و مهم تر از آن، شناخت و آگاهی که دارد اقدام به سرمایه گذاری نموده تا به درآمد بیشتری دست یابد.

عوامل متفاوت بین پس‌ انداز و سرمایه ‌گذاری

ریسک: بزرگترین و مهم ترین عاملی که منجر به ایجاد تفاوت بین پس ‌انداز و سرمایه ‌گذاری می شود، ریسک است. چرا که با انجام پس ‌انداز و قرار دادن بخشی از پول در یک حساب بانکی، ریسک بسیار کمی متوجه سرمایه شما می شود. در واقع با حداقل سود ممکن، اطمینان و امنیت از حفظ پول را به همراه دارد. اما برای انجام سرمایه گذاری، هر فرد با پذیرش میزانی از ریسک، امکان سوددهی بیشتری را برای خود در نظر می گیرد.

بازدهی و کسب سود: یکی دیگر از مواردی که باید در مورد تفاوت پس ‌انداز و سرمایه ‌گذاری عنوان کرد، بازدهی و کسب سود است. در واقع، هدف اصلی از پس ‌انداز، حفظ و نگهداری پول است و کسب بازدهی از آن، از درجه اهمیت پایین ‌تری برخوردار است. در حالی ‌که سرمایه ‌گذاری، صرفا با هدف افزایش سرمایه اولیه و کسب سود انجام می ‌شود.

نقدشوندگی: قدرت نقدشوندگی پس‌ انداز بالاست و در صورت نیاز به سرمایه اولیه، امکان دسترسی به آن، به راحتی فراهم است و باید گفت که در مورد سرمایه گذاری، به راحتی امکان پذیر نیست، به این معنا که، پول مورد نظر و سرمایه گذاری شده، تنها در زمان و موعد مقرر، اجازه دریافت سود حاصل از سرمایه گذاری را دارد.

اهداف زمانی: پس ‌انداز در حالت عادی برای اهداف کوتاه‌ مدت برنامه ‌ریزی و اجرا می ‌شود. در حالی ‌که از سرمایه ‌گذاری، برای دستیابی به اهداف طولانی مدت استفاده می شود.

انتخاب بین دو عامل پس ‌انداز و سرمایه ‌گذاری

اکنون که شناخت بهتری در مورد هر یک از دو مورد پس انداز و سرمایه گذاری دارید، در صورت تمایل برای اقدام و انتخاب هر یک از دو مورد پس انداز و سرمایه گذاری، می توانید آنها را با در نظر گرفتن اهداف و برنامه های مورد نظر خود، برگزینید.

همانطور که گفته شد، هدف اصلی از پس ‌انداز، حفظ و نگهداشت ارزش پول است و در مقایسه با آن، هدف اصلی سرمایه ‌گذاری، رشد سرمایه اولیه در یک بازه زمانی مشخص است. با در نظر گرفتن امکان کسب سود در سرمایه ‌گذاری و وجود تورم و فرصت ‌های محدود رشد در پس ‌انداز، می توان گفت که، سرمایه ‌گذاری اصولی و درست در مقایسه با انتخاب پس‌ انداز، از مزایای بیشتری برخوردار است.

با توجه به اینکه برای سرمایه گذاری موارد و گزینه های مختلفی پیش روی شما وجود دارد و هر یک از آنها می توانند همراه با سود و درآمد عالی باشند، ولی لازمه رسیدن به آن، در ابتدا دریافت آموزش های لازم و شناخت بازارهای مالی و سرمایه و اقدام بر آن اساس است. تا زمانی که آموزش لازم و کافی و همچنین آمادگی لازم برای ورود به بازار را نیافته اید، هیچ تصمیمی نگیرید، زیرا نتیجه حاصل شده برای شما جز ضرر و زیان نخواهد بود. برای کسب اطلاعات بیشتر با مشاوران و متخصصان این حوزه مشورت نمایید تا بتوانید با اطمینان بیشتری پیش روید و به شرایط ایده آل برسید.

تفاوت بین سرمایه‌گذاری جمعی (Crowdfunding)و روش‌های سنتی جذب سرمایه

در تامین مالی یک طرح کسب‌وکار یا سرمایه‌گذاری خطرپذیر، تعداد معدودی از سرمایه‌گذاران، بانک‌ها یا سرمایه‌گذاران خطرپذیر جهت سرمایه‌گذاری مبالغ هنگفت بایستی قانع شوند. بااین‌حال، در سرمایه‌گذاری جمعی، چندین نفر از طریق یک پلتفرم آنلاین روی یک ایده یا طرح سرمایه‌گذاری می‌کنند

در دنیای تجارت، سرمایه‌گذاری جمعی به‌عنوان یکی از روبه‌رشدترین صنایع یا روش های تامین مالی است؛ این صنعت به دنبال تغییر شیوه‌های جذب سرمایه‌ی کارآفرینان و ایجاد نگرشی جدید برای افرادی است که تمایل به سرمایه‌گذاری در شرکت‌های جاافتاده دارند.

جذب سرمایه به روش سنتی

در تامین مالی یک طرح کسب‌وکار یا سرمایه‌گذاری خطرپذیر، تعداد معدودی از سرمایه‌گذاران، بانک‌ها یا سرمایه‌گذاران خطرپذیر جهت سرمایه‌گذاری مبالغ هنگفت بایستی قانع شوند. بااین‌حال، در سرمایه‌گذاری جمعی، چندین نفر از طریق یک پلتفرم آنلاین روی یک ایده یا طرح سرمایه‌گذاری می‌کنند- مثلاً می‌توان از اینترنت برای برقراری ارتباط با افرادی که می‌تواند سرمایه‌گذاری نسبتاً کوچکی روی آن ایده‌ی تجاری، طرح یا سرمایه‌گذاری خطرپذیر داشته باشند و به راه‌اندازی‌اش کمک کنند، استفاده کرد.

سرمایه‌گذاری جمعی و سنتی هر دو نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند که در مقاله‌ی زیر به بحث در مورد آن‌ها پرداخته و تفاوت‌هایشان را نشان داده‌ایم.

محتوا: سرمایه‌گذاری جمعی در مقابل جذب سنتی سرمایه

1. نمودار مقایسه

2. تعریف

3. تفاوت‌های اصلی

4. عملکرد سرمایه‌گذاری جمعی چگونه است؟

5. نتیجه‌گیری

نمودار مقایسه

مبنای مقایسه

سرمایه‌گذاری جمعی

جذب سنتی سرمایه

سرمایه‌گذاری جمعی، روش مرتب ساختن منابع برای بسیاری از بخش‌های کوچک یک طرح یا کسب‌وکار از جانب گروه بزرگی از افرادی است که از یک پلتفرم آنلاین استفاده می‌کنند.

منظور از جذب سنتی سرمایه زمانی است که بنیان‌گذاران از منابع مرسوم برای جذب سرمایه‌ی موردنیاز طرح‌هایشان استفاده می‌کنند.

تعداد زیادی از مبالغ کوچک از جانب صدها نفر

مبالغ هنگفت از یک یا دو منبع.

سهولت در پیدا کردن سرمایه‌گذار

پیدا کردن سرمایه‌گذار به‌دشواری.

این موضوع را تصدیق می‌کند که آن ایده بسیار هیجان‌انگیز و نوآورانه است

چیزی به اسم تصدیق وجود ندارد

برای جمع افشا می‌شود تا سرمایه‌ی موردنیازش را گردآوری نماید.

بین افراد و سازمان‌های سرمایه‌گذار محرمانه باقی می‌ماند.

در اختیار بنیان‌گذاران باقی می‌ماند.

بسته به میزان سهم سرمایه‌گذاران در آن کسب‌وکار با آن‌ها به اشتراک گذاشته می‌شود.

برقراری ارتباط با تعداد زیادی از افراد را راحت‌تر می‌سازد.

بنیان‌گذاران تنها با افراد یا بانک‌های معدودی که ارزش شبکه‌سازی دارند در ارتباط باقی می‌مانند.

ایده‌های خلاقانه و مبتکرانه‌ای که کارآمد هستند.

ایده‌ای که از پتانسیل سودآوری برخوردار است.

جذب سنتی سرمایه سرمایه‌گذاری جمعی مبنای مقایسه

منظور از جذب سنتی سرمایه زمانی است که بنیان‌گذاران از منابع مرسوم برای جذب سرمایه‌ی موردنیاز طرح‌هایشان استفاده می‌کنند. سرمایه‌گذاری جمعی، روش مرتب ساختن منابع برای بسیاری از بخش‌های کوچک یک طرح یا کسب‌وکار از جانب گروه بزرگی از افرادی است که از یک پلتفرم آنلاین استفاده می‌کنند. معنی

تعریف سرمایه‌گذاری جمعی(Crowdfunding)

سرمایه‌گذاری جمعی ترکیبی از جمع‌سپاری و تأمین مالی خرد است که در آن شرکت‌های نوپا یا کارآفرینان تازه‌کار با استفاده از اینترنت برای برقراری ارتباط با سرمایه‌گذاران بالقوه مبالغ اندکی را از گروه زیادی از افراد جمع آوری می‌کنند.

در سرمایه‌گذاری جمعی با استفاده از یک پلتفرم آنلاین مثل وب‌سایت‌های سرمایه‌گذاری جمعی یا رسانه‌‎های اجتماعی، پیوندهای ویدئویی، اطلاعات و سایر جزئیات مرتبط با نوآوری و سودآوری ایده‌هایشان را با گروه زیادی از افراد به اشتراک می‌گذارند.

به بیان دقیق‌تر، سه بازیگر در سرمایه‌گذاری جمعی مشارکت دارند: بنیان‌گذار طرح که حامل ایده‌ی طرح یا سرمایه‌‎گذاری خطرپذیری است که به سرمایه‌گذاری نیاز دارد؛ سرمایه‌گذار که می‌تواند یک فرد/سازمان/گروه باشد که در آن ایده سهیم می‌شود و واسط که عبارت است از وب‌سایت آنلاینی که به بنیان‌گذار طرح کمک می‌کند تا سرمایه‌گذار طرحش را بیابد.

سرمایه‌گذاری جمعی به طبقه‌بندی‌های مختلفی تقسیم‌شده است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

• سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر اهدا(سرمایه گذاری جهت کار خیریه) : هر برنامه‌ی تبلیغاتی که در آن هیچ بازدهی مالی برای سرمایه‌گذاران در نظر گرفته نمی‌شود یک سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر اهدا است.

• سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر پاداش: زمانی است که سرمایه‌گذاران به ازای دریافت «پاداش» روی ایده یا طرح سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ منظور از این پاداش محصول یا خدمتی است که آن شرکت ارائه می‌دهد. این نوع سرمایه‌گذاری، معمولاً به‌عنوان زیرمجموعه‌ی سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر اهدا در نظر گرفته می‌شود چراکه هیچ بازده مالی یا سهامی به سرمایه‌گذاران داده نمی‌شود.

• سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر سهام: در سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر سهام، سرمایه‌‎گذاران از فرصت شراکت در شرکت برخوردار می‌شوند زیرا آن‌ها به امید کسب سهام روی یک سرمایه‌گذاری خطرپذیر سرمایه‌گذاری جمعی کرده‌اند.

تعریف جذب سنتی سرمایه

منظور از جذب سنتی سرمایه زمانی است که فرد یا شرکت از منابع مرسوم برای جذب سرمایه جهت اجرایی ساختن ایده یا پیشبرد عملیات تجاری استفاده می‌کند.

در جذب سنتی سرمایه، فرد با ایده یا طرحی که در ذهن دارد به دنبال سرمایه‌گذاری‌های پولی ارادی است و به همین خاطر هم وی و گروه همکارانش با افرادی که ارزش شبکه‌سازی دارند، نهادهای دولتی، بانک‌ها، کسب‌وکارها، نهادهای خیریه و . تماس می‌گیرند تا روی آن فعالیت اقتصادی سرمایه‌گذاری کرده یا منابعی برای شروع فعالیت‌های مرتبط با آن، در اختیارشان قرار دهند.

منابع جذب سنتی سرمایه عبارت‌اند از:

• وام: رایج‌ترین شکل جذب سرمایه است که در آن شرکت‌های نوپا و بنگاه‌های کوچک درخواست دریافت وام برای دوره‌اش مشخص به همراه سودش را به بانک‌ها و نهادهای مالی ارائه می‌دهند؛

• سرمایه‌گذاری خطرپذیر: سرمایه‌ای که از طریق افرادی با ارزش بالای شبکه‌سازی، بانک‌های سرمایه‌گذاری و نهادهای مالی در اختیار استارت‌آپ‌ها و کسب‌وکارهای کوچکی که در بلندمدت از پتانسیل سودآوری برخوردار هستند، قرار داده می‌شود را در اصطلاح سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌نامند.

• سرمایه‌گذاران فرشته: به افرادی با ارزش شبکه‌سازی بسیار بالا که از کارآفرین‌ها و کسب‌وکارهای کوچک حمایت می‌کنند، سرمایه‌گذار فرشته می‌گویند.

‌ تفاوت‌های اصلی بین سرمایه‌گذاری جمعی و جذب سنتی سرمایه

تفاوت‌هایی که بین سرمایه‌گذاری جمعی و جذب سنتی سرمایه وجود دارد را می‌توان به‌روشنی مشخص کرد:

1. سرمایه‌گذاری جمعی ویژگی‌های جمع‌سپاری و تأمین مالی خرد را از طریق پلتفرم‌های آنلاین کاملاً باهم درمی‌آمیزد تا سرمایه‌گذاری‌های اندک گروه بزرگی از افراد را جذب کند. برعکس، جذب سنتی سرمایه تکنیک مرتب‌سازی منابع برای اجرای ایده‌ی کسب‌وکار با استفاده از منابع مرسومی مثل دریافت وام از بانک‌ها، سرمایه‌گذاران فرشته و سرمایه‌گذاری خطرپذیر است.

2. در سرمایه‌گذاری جمعی خیلی راحت می‌توان سرمایه‌گذارانی برای طرح یا ایده پیدا کرد؛ این روش را با جذب سنتی سرمایه مقایسه کنید که در آن به زمان، تلاش و منابع بسیار زیادی برای ترغیب سرمایه‌گذاران جهت سرمایه‌گذاری روی کسب‌وکارتان نیاز دارید.

3. در سرمایه‌گذاری جمعی ایده محرمانه باقی نمی‌ماند زیرا از طریق وب‌سایت‌های سرمایه‌گذاری جمعی یا رسانه‌های اجتماعی در معرض دید همه قرار می‌گیرد این در حالی است که در جذب سنتی تفاوت بین سرمایه‌گذاری سرمایه محرمانگی ایده حفظ می‌شود.

4. در سرمایه‌گذاری جمعی، ایده در معرض دید عموم قرار می‌گیرد و بنابراین ریسک سرقت ایده وجود دارد. برعکس، در جذب سنتی سرمایه، ایده نزد افراد و سازمان‌های سرمایه‌گذار ایمن باقی می‌ماند.

5. سرمایه‌گذاری جمعی به شما اجازه می‌دهد تا تنها با یک کلیک و بدون هیچ حدومرزی به شمار زیادی از افراد دسترسی داشته باشید. در مقابل، در جذب سنتی سرمایه تنها با تعداد معدودی از افرادی با ارزش شبکه‌سازی بالا، بانک‌ها یا نهادهای مالی تماس گرفته می‌شود تا آن ایده برایشان نمایش داده شود.

6. در سرمایه‌گذاری جمعی وقتی ایده را از طریق اینترنت معرفی می‌کنید، دریک لحظه به شمار فراوانی از افراد دسترسی می‌یابید که از طریق بازخوردهای مثبت و منفی‌شان به شما اجازه می‌دهند تا اطلاعات ارزشمندی در مورد بازار به دست آورید. برعکس، در جذب سنتی سرمایه چنین اطلاعاتی به دست نمی‌آید زیرا ایده برای عامه‌ی مردم افشا نمی‌شود و سرمایه‌گذاران پتانسیل سودآوری ایده را بررسی می‌کنند.

7. در سرمایه‌گذاری جمعی، کنترل و مدیریت کسب‌وکار در دستان بنیان‌گذاران باقی می‌ماند زیرا ازآنجا‌که افرادی که در طرح سهیم می‌شوند مبالغ اندکی سرمایه‌گذاری می‌کنند، بنابراین حق اظهارنظر مستقیم در مورد آن کسب‌وکار ندارند. در مقابل، در جذب سنتی سرمایه سرمایه‌گذاران سهامداران شرکت هستند و بنابراین از حق کنترل تصمیم‌های تجاری و انتصاب‌ها برخوردارند.

8. در سرمایه‌گذاری جمعی، سرمایه‌گذاران بیشتر روی ایده‌های خلاقانه، جذاب و مبتکرانه متمرکز می‌شوند تا وجوه نقدی‌شان را سرمایه‌گذاری کنند. این در حالی است که در جذب سنتی سرمایه، سرمایه‌گذار بیشتر بر ایده‌ای متمرکز می‌شود که ظرفیت درآمدزایی داشته باشد.

عملکرد سرمایه‌گذاری جمعی چگونه است؟

سرمایه‌گذاری جمعی یکی از روش‌های نوظهوری جذب سرمایه از هرکسی است که پولی در اختیار دارد؛ در این فرایند کارآفرین‌ها فرصت می‌یابد تا سرمایه‌های میلیونی را از گروهی از سرمایه‌گذارانی که مایل هستند روی کسب‌وکار یا طرحشان سرمایه‌گذاری کنند، به دست آورند؛ آن‌ها این کار را از طریق وب‌سایت‌های سرمایه‌گذاری جمعی مثل Kickstarter, Indiegogo, Peerbackers و . انجام می‌دهند.

در سرمایه‌گذاری جمعی، تالار مجازی در اختیار کارآفرینان و صاحبان کسب‌وکارهای کوچکی قرار می‌دهد که ایده‌ای در سر دارند اما برای آنکه به آن جامه‌ی عمل بپوشانند، نیازمند سرمایه هستند. افرادی که دنبال جذب سرمایه هستند می‌توانند پروفایلی برای خودشان بسازند و جزئیات مرتبط با ایده، طرح یا سرمایه‌گذاری خطر‌‎پذیرشان را در وب‌سایت به اشتراک بگذارند و عوض آنکه از بانک وام بگیرند آن را برای سرمایه‌گذاران بالقوه شرح دهند.

سرمایه‌گذاران روی پروژه‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که ایده‌شان را می‌توان از بین یک‌میلیون ایده انتخاب کرد و از پتانسیل کسب موفقیت بسیار زیادی برخوردار هستند. مبلغی که سرمایه‌گذاران در سرمایه‌گذاری جمعی استفاده می‌کنند معمولاً ناچیز است اما هزاران سرمایه‌گذار وجود دارد که از بین طیفی از طرح‌ها انتخاب می‌کنند تا وجوه نقدی‌شان را به ازای دریافت سود یا بدون آن سرمایه‌گذاری کنند.

علاوه بر این، افرادی که دنبال جذب سرمایه هستند نیز می‌توانند به‌موازات این کار از رسانه‌های اجتماعی هم استفاده کنند تا سرمایه‌ی موردنیازشان را از حلقه‌ی دوستان، آشنایان، همکاران و وابستگان به دست آورند.

حالا شاید پیش خودتان بگویید این وب‌سایت‌های سرمایه‌گذاری جمعی چگونه درآمد کسب می‌کنند؟ خوب، این وب‌سایت‌ها درصدی از سرمایه‌ای که از این طریق جذب‌شده است را برای خودشان برمی‌دارند.

نتیجه‌گیری

جذب سنتی سرمایه روشی است که در آن صاحبان کسب‌وکارهای کوچک یا کارآفرینان ایده‌شان را برای شماری از بانک‌ها یا سرمایه‌گذاران ثروتمند شرح می‌دهند تا منابع مالی موردنیازشان را تأمین کنند. از طرف دیگر، سرمایه‌گذاری جمعی به روش تأمین منابع مالی اشاره دارند که در آن هزاران نفر از طریق یک وب‌سایت یا رسانه‌ی اجتماعی به‌صورت داوطلبانه در ایده یا پروژه‌ای که به آن باور دارند سهیم می‌شوند تا به پیشرفتش کمک کنند.

منبع :keydifferences

ترجمه شده در موسسه مطالعات راهبردی سپینود شرق
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.

تفاوت های شرکت سرمایه گذاری و صندوق سرمایه گذاری چیست؟

فرق اساسی یک صندوق سرمایه گذاری با یک شرکت سرمایه گذاری، باز بودن سرمایه آن است.

صندوق سرمایه گذاری مشترک، یک نهاد مالی مشابه شرکت سرمایه گذاری است که از یک طرف وجوه سرمایه گذاران را جمع آوری می کند و از طرف دیگر این وجوه را با مدیریت صحیح سرمایه گذاری می کند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه(سنا)، فرق اساسی یک صندوق سرمایه گذاری با یک شرکت سرمایه گذاری، باز بودن سرمایه آن است.

به این معنا که در یک صندوق سرمایه گذاری، هر سرمایه گذار می تواند در چارچوب اساسنامه در هر زمانی به صندوق وارد یا از آن خارج شود؛ اما در یک شرکت سرمایه گذاری، ورود و خروج سرمایه صرفاً در قالب افزایش یا کاهش سرمایه و با طی تشریفات مندرج در قانون تجارت صورت می پذیرد. به این دلیل که، ورود و خروج سرمایه و سرمایه گذار در صندوق های سرمایه گذاری یک عمل مجاز و تعریف شده است، بنابراین دیگر نیازی به نقل و انتقال واحدهای سرمایه گذاری نیست.

اما در شرکتهای سرمایه گذاری در صورتی که شخص سرمایه گذار قصد خروج از شرکت را داشته باشد، باید واحد سرمایه گذاری خود را به شخص دیگری منتقل کند و یا چنانچه شخصی بخواهد سهم خود را در شرکت افزایش دهد، باید سهام مورد نظر خود را از سایر سهامداران خریداری کند.

تفاوت بین ترید و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چیست؟ + مقایسه آنها

ترید و سرمایه گذاری بستر جامعه سرمایه گذاری را تشکیل می دهد، اما تعداد شگفت انگیزی از مردم نمی توانند بین این دو تفاوت قائل شوند. آکادمی بیتریوم قصد دارد که در این مقاله دید دقیق تری درباره ی مهم ترین تفاوت های سرمایه گذاری و ترید را به شما بدهد.

آیا می دانستید که بین سرمایه گذاری و ترید تفاوت وجود دارد؟

اگر جواب شما بله است، می توانید بیان کنید که این تفاوت چیست؟ اگر در بازارهای مالی تجربه دارید، مطمئناً پاسخ های شما «بله» و «بله» است. اما افراد تازه وارد برای تامین مالی اغلب این نقش ها را کنار هم می گذارند. در واقع، از برخی جهات اساساً مخالف هستند. سرمایه‌گذاری و ترید با هم، بستر جامعه سرمایه‌گذاری را تشکیل می‌دهند، بنابراین مهم است که تفاوت را بدانید.

TLDR در ترید در مقابل سرمایه گذاری (شباهت های ترید و سرمایه گذاری ارز دیجیتال)

برای شروع با شباهت ها، هم سرمایه گذاران و هم معامله گران می خواهند سود کسب کنند. هدف نهایی آنها یکسان است اما ابزار آنها برای رسیدن به این هدف کاملاً متفاوت است. سرمایه گذاران عموما اوراق بهادار را برای نگهداری طولانی مدت می خرند، به این امید که ارزش آنها در طول زمان افزایش یابد. از سوی دیگر، معامله گران دوست دارند از مزیت بازارهای رو به رشد و نزولی برای خرید و فروش در یک دوره کوتاه تر استفاده کنند و معمولاً نسبت به سرمایه گذاران سود کمتر اما مکررتری کسب می کنند.

سرمایه گذاری با ابزارهای ترید چگونه است؟

در میان بسیاری از منابع در دسترس سرمایه گذاران، تحقیقات بنیادی مهم است. این تحقیق بر تحلیل کیفی تکیه دارد، جایی که تحلیلگران حرفه ای به سلامت عمومی یک شرکت نگاه می کنند. آنها مدیریت، اهداف تجاری و استراتژی های یک شرکت را در نظر می گیرند، در جلسات آن شرکت می کنند و به شدت به تجزیه و تحلیل مالی سه ماهه و سالانه آن متکی هستند (به ترتیب فرم های 10-Q و 10-K). تحقیقات بنیادی همچنین از ابزارهای کمی مانند ارزش بازار شرکت، نسبت قیمت به درآمد (P/E)، نسبت پرداخت سود سهام، بازده سود سهام، بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) و بسیاری از متغیرهای دیگر، هم پیش‌بینی‌شده و هم تاریخی استفاده می‌کند. از سوی دیگر، معامله گران اغلب از تحقیقات فنی استفاده می کنند، که سعی می کند با بررسی داده های تاریخی حرکت قیمت را پیش بینی کند و مجموعه ای از معیارهای خاص خود را دارد.

انواع دارایی های قابل سرمایه گذاری:

البته سرمایه گذاری فقط مربوط به سهام نیست. از لحاظ تاریخی، سه دسته اصلی از دارایی‌های قابل سرمایه‌گذاری عبارت‌اند از سهام (سهام)، درآمد ثابت (اوراق قرضه) و معادل‌های نقدی یا ابزارهای بازار پول. با این حال، امروزه کلاس‌های دارایی بیشتری از جمله املاک، کالاها، معاملات آتی، سایر مشتقات مالی و سرمایه‌گذاری‌های ارز دیجیتال وجود دارد. در این طبقات دارایی، انواع مختلفی از محصولات سرمایه گذاری وجود دارد.

منظور از محصولات سرمایه گذاری(Investment products) در ارز دیجیتال چیست ؟

محصولات سرمایه گذاری به تمام سهام، اوراق قرضه، اختیار معامله، مشتقات، کالاها و سایر ابزارهای مالی اطلاق می شود که شما به عنوان یک سرمایه گذار می توانید آنها را خریداری کنید. این محصولات ممکن است بیشتر بر اساس نحوه ساختارشان طبقه بندی شوند. به عنوان مثال، اگر در حال خرید سهام هستید، آیا آنها به شکل صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق های شاخص یا سهام مستقل یک شرکت هستند؟ اگر در محل کار خود یک طرح 401 (k) دارید، پس در حال سرمایه‌گذاری هستید – فقط معمولاً نه در سهام شرکت مستقل، بلکه در سبدی از سهام، مانند صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF).

محصولات مختلفی برای سرمایه گذاران نهادی و فردی وجود دارد، و ممکن است آنها را برای بازتاب سبک های مختلف سرمایه گذاری، تحمل ریسک، اهداف و افق های زمانی سفارشی سازی کنند. صرف نظر از ترکیب محصولشان، سرمایه گذاران وسایل سرمایه گذاری را برای پتانسیل خود برای قدردانی از سرمایه و پرداخت توزیع در یک دوره طولانی خریداری می کنند.

لگیسی تریدینگ چیست ؟

در مقایسه با رویکرد خرید و نگه داشتن تحقیقات سنگین سرمایه‌گذاری، معاملات معمولاً فرآیندی سریع‌تر و عمل محورتر است. این به این معنا نیست که معامله‌گران در مورد محصولات و شرکت‌هایی که تریدمی‌کنند، تحقیقات صفر یا دقت لازم را انجام نمی‌دهند – در واقع، آنها معمولاً برای این کار به تحلیل‌گران بنیادی تکیه می‌کنند – بیشتر به متفاوت بودن مجموعه مهارت‌ها و جعبه ابزار آنها مربوط می‌شود. در سطح معاملات، معامله گران به دلیل سرعت و تفکر سریع خود مورد توجه قرار می گیرند. آنها دائماً در تلاش برای به دست آوردن بیشترین سود برای مشتریان خود، چندین استراتژی و تکنیک بالقوه را، به تنهایی یا ترکیبی، به کار می گیرند. به طور کلی، تریدبسیار فنی و کمی بیشتر از سرمایه گذاری است. برخی از معامله‌گران تقریباً به‌طور انحصاری از نمودارها، نمودارها، نسبت‌ها، میانگین‌ها و سایر شاخص‌های ریاضی استفاده می‌کنند تا تعیین کنند چه دارایی‌هایی را بخرند، بفروشند یا نگه دارند. علاوه بر این، دنیای تریدبا انواع سفارش‌های متعدد با نام‌هایی مانند «همه یا هیچ» و «پر کردن یا کشتن» همراه است.

انواع سبک های معاملاتی ارز دیجیتال

یکی دیگر از عوامل متمایز معامله گران، سبک های معاملاتی واقعی آنها است که ممکن است به طور گسترده یکی از این دسته بندی ها را منعکس کند:

معامله گر موقعیت: از ماه ها تا سال ها موقعیت ها را حفظ می کند

معامله گر نوسان: از روزها تا هفته ها موقعیت ها را حفظ می کند

معامله گر روز: فقط در طول روز دارای موقعیت است. بدون موقعیت یک شبه

معامله گر پوست سر: از ثانیه تا چند دقیقه موقعیت ها را حفظ می کند. بدون موقعیت یک شبه

اغلب، معاملات شامل خرید فرصت‌ طلبانه یک دارایی فقط برای تغییر آن می‌شود

اگر معامله گر پوست سر هستید، فوراً آن را بفروشید، یا اگر یک معامله گر نوسانی هستید، چند روز بعد آن را بفروشید. به دلیل ماهیت ورود و خروج سریع آن، تریدمی تواند ریسک بیشتری نسبت به سرمایه گذاری داشته باشد. به عنوان مثال، فرض کنید که تسلا ممکن است با باتری جدید و کارآمدتری برای تامین انرژی خودروهای الکتریکی خود تولید کند. با این تصور، شما سهام تسلا را می‌خرید و شرط می‌بندید که اگر باتری جدیدی را معرفی کنند، سهام آنها افزایش می‌یابد. اگر معامله به سمت شما پیش برود، سهام تسلا افزایش می‌یابد و ممکن است با فروش سریع آن‌ها سود کسب کنید. با این حال، اگر اخبار نتواند بازار را تحت تأثیر قرار دهد، ممکن است با ضررهای بزرگی روبرو شوید. وجه تمایز دیگر بین تریدو سرمایه گذاری این است که سود حاصل از سرمایه گذاری های کوتاه مدت عواقب مالیاتی بیشتری نسبت به سرمایه گذاری های بلند مدت دارد.

سرمایه گذاری و ترید رمز ارز به چه معناست ؟

با کریپتو، شما معمولاً مانند سهامی که دارید مالک یک شرکت نیستید. استثناهای نادر در این مورد، پیشنهادات توکن امنیتی (STO) است که به طور بالقوه می تواند سهمی تفاوت بین سرمایه‌گذاری از سهام یک شرکت را به مالک اعطا کند.

خرید اوراق بهادار سنتی فرآیندی بسیار کندتر و پیچیده‌تر از خرید و فروش کریپتو است. به عنوان مثال، در کمتر از ده دقیقه، می توانید دارایی های دیجیتال را از یک صرافی به کیف پول شخصی خود منتقل کنید.

در ایالات متحده و اکثر کشورهای توسعه یافته، تریددارایی های کریپتو به اندازه اوراق بهادار به شدت تنظیم نمی شود. با این وجود، تعدادی پلتفرم معاملاتی رمزنگاری به خوبی تنظیم شده وجود دارد.

می‌توانید از استراتژی‌های متعددی برای سرمایه‌گذاری و ترید کریپتو (فروش کوتاه)، به همراه برخی از انواع سفارش (توقف ضرر) و محصولات سرمایه‌گذاری (گزینه‌ها) استفاده کنید. اما اساساً فقط اساسی‌ترین مفاهیم سرمایه‌گذاری و تریدسنتی در حال حاضر مستقیماً به رمزارز ترجمه می‌شوند:

سرمایه گذاری رمزنگاری هنوز در درجه اول برای یک چشم انداز بلند مدت است. شما دارایی‌های دیجیتالی می‌خرید و آنها را برای مدت نسبتاً طولانی نگه می‌دارید، که در زمان رمزنگاری ممکن است فقط یک تا سه سال طول بکشد، به این امید که ارزش آنها افزایش یابد.

استراتژی‌های معاملاتی کریپتو بر روی چرخش‌های سریع‌تر تمرکز می‌کنند تا سود کسب کنند. در حالی که هنوز می تواند روزها، هفته ها و ربع باشد، اغلب کمتر از دقیقه یا حتی کمتر از ثانیه است.

با این حال، شباهت های مفهومی اصلی در اینجا به پایان می رسد. در نهایت، استراتژی‌های معاملاتی کریپتو از رشته‌های قدیمی وام می‌گیرند که چه زمانی و کجا می‌توانند. اما در بیشتر موارد، ارز دیجیتال یک دارایی کاملاً جدید است. همراه با زیرساخت های جدید و چند روش سرمایه گذاری منحصر به فرد.

ممنون از شما که تا انتهای این مقاله همراه ما بودید. لطفا نظرات خود را در رابطه با تفاوت های ترید و سرمایه گذاری با آکادمی بیتریوم به اشتراک بگذارید.

تفاوت بین ثبت شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ

تفاوت ثبت شرکت سرمایه گذاری و هلدینگ : همانطور که می دانیم افراد حقیقی و حقوقی برای سامان بخشیدن و انجام هرگونه فعالیت بصورت تجاری و یا غیر تجاری به ثبت شرکت اقدام می کنند. با ثبت شرکت، فعالیت قانونی شده بنابراین افراد به این نوع شرکت اعتماد پیدا کرده و باعث رونق شرکت می شود. ثبت شرکت همانطور که قبلا بیان کردیم دارای مزایای بسیاری نیز می باشد.

تفاوت بین ثبت شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ

شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ نیز با ثبت شرکت بصورت قانونی به فعالیت خود ادامه می دهند. در کشور ایران برخی بر این باورند که شرکت های سرمایه گذاری با شرکت هلدینگ هیچ تفاوتی ندارد ولی این عقیده کاملا اشتباه است و از نظر حقوقی ساختار این دو شرکت کاملا از هم متمایز می باشند. در این مقاله می خواهیم تفاوت بین شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ را بررسی نماییم. برای بیان این تفاوت ابتدا به تعریف هر یک می پردازیم و سپس تفاوت آن ها را بیان می کنیم.

شرکت های سرمایه گذاری (Investment Company):

بطور کلی سرمایه یعنی برای خرید چیزی، پولی را پرداخت کنید ولی با این تفکر که از پول گذاشته شده سودی به دست آورید.
هدف از تاسیس شرکت های سرمایه گذاری، خرید سهام و سرمایه گذاری در شرکت به همراه افراد متخصص می باشد. در نتیجه شرکت سرمایه گذاری به این معنی است که افراد به خرید یک دارایی مالی مانند سهام اقدام می کنند و با تحقیقاتی که انجام می دهند به این نتیجه می رسند که در آینده با فروختن این سهام سود بیشتری را به دست آورند و یا اینکه در گذر زمان اگر با کاهش سهام نیز مواجه شوند به فروختن آن اقدام می کنند. در اینصورت نتیجه می گیریم اینگونه افراد قصد نگهداری سهام در بلند مدت را ندارند. بدین صورت این افراد سود حاصله را از تغییرات قیمت سهام در بازار به دست می آورند و کلیه سرمایه گذاری هایی که انجام می دهند مختص به سهام در بورس می باشد. نوع دیگر از شرکت های سرمایه گذاری به تولید کالا و محصولات می پردازند و با فروش محصولات سود بدست می آورند. با توجه به تحقیقاتی که انجام شده است بیش تر افرادی که در ایران دارای شرکت سرمایه گذاری هستند در عین واحد به انجام فعالیت های نظیر شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری، شرکت سرمایه‌گذاری و شرکت مادر نیز می باشند که مدیریت هر یک متفاوت است و این امر باعث می شود که بطور تخصصی و دقیق یک بخش مدیریت نشود. این نوع سرمایه گذاری بیشتر در قالب سهامی عام و خاص می باشد که حداقل سرمایه لازمه آن یک میلیون ریال می باشد.

شرکت هلدینگ (Holding company)

معنی شرکت هلدینگ بطور خلاصه اینگونه است، شرکت سهامی که با خرید بخشی از سهام شرکت دیگر به مدیریت و کنترل آن شرکت نیز می پردازد. شرکت هلدینگ به شرکت مادر نیز معروف است. این نوع شرکت با مدیریت و کنترل شرکت هایی که در زیر مجموعه شان قرار دارند می توانند سود به دست آورند. هدف این نوع شرکت تولید و ارائه خدمات می باشد.

شرکت هلدینگ دارای دو ویژگی است که عبارتند از:

-شرکت دارنده: شرکت دارنده به شرکت هایی گویند که به خرید کلیه سهام پرداخته و هیچگونه فعالیت بازرگانی را انجام نمی دهند.
-شرکت کنترل کننده: به شرکت هایی می گویند که سهام شرکت های دیگر را خریداری کرده و به فعالیت بازرگانی هم مشغول می باشند.
شرکت هلدینگ یا مادر نیز دارای معایب و مزایایی می باشد که بطور مختصر به چند تا از آن ها اشاره می کنیم.
مزایای این نوع شرکت بدین صورت است که دارای ریسک کم تری می باشد و در کشور های دیگر رعایت قوانین مختلف و عملیات پر هزینه حذف می شود.
در کل هلدینگ از ۴ نوع شرکت تشکیل شده است که می توانیم آن ها را بصورت زیر دسته بندی نماییم:

-هلدینگ هایی که متشکل از یک شرکت بزرگ می باشند.
-شرکت هایی که دارای فعالیت متفاوتی هستند که هلدینگ مختلط نامیده می شود.
-شرکت هایی که مشغول به فعالیت های متفاوتی می باشند ولی همگی هدف واحدی را دارند که هلدینگ های زنجیره ای نامیده می شوند.
-شرکت هایی که همگی به تولید یک محصول مشغول می باشند که هلدینگ های محصولی نامیده می شود.

حداقل سرمایه لازم برای ثبت شرکت های هلدینگ بصورت زیر می باشد

ثبت شرکت در قالب سهامی خاص حداقل به پنجاه میلیارد ریال سرمایه لازم دارد و ثبت شرکت در قالب سهامی عام یکصد میلیارد ریال سرمایه لازم دارد.

حال می توانیم بطور دقیق به تفاوت شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ بپردازیم بنابراین داریم:
-یکی از مهم ترین تفاوت ها این است که شرکت های سرمایه گذاری سهام را به منظور سود و بدون هیچ هدفی برای نگهداری خریداری می کنند. ولی در شرکت هلدینگ درصد بالایی از سهام را خریداری نموده و به کنترل و نگهداری شرکت می پردازد و از این طریق سود به دست می آورند.
-اخذ مجوز و ثبت شرکت برای دو نوع شرکت یکسان می باشد ولی حداقل سرمایه در هر دو شرکت متفاوت است در شرکت های سرمایه گذاری حداقل سرمایه یک میلیون ریال است ولی در شرکت هلدینگ برای سهامی خاص حداقل پنجاه میلیارد ریال و سهامی عام حداقل یکصد میلیارد ریال نیاز است.
-در شرکت هلدینگ با خرید سهام به مدیریت شرکت، تولید مواد اولیه و بازرگانی می پردازند و قصد فروش شرکت ها را ندارند ولی در شرکت سرمایه گذاری مدیریت معنایی ندارد و هدف، سود حاصل از خرید سهام می باشد و در صورت بدست آوردن سود، شرکت را می فروشند و اگر ارزش سهام نیز کاهش یابد سهم مورد نظر را خواهند فروخت.
-صدور مجوز و پروانه فعالیت در دو شرکت بطور یکسان است اما در شرکت هلدینگ یک مورد که آیین نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار است تفاوت دارد.